Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStemme: Lest lagh ick onder eenen boom, | |
[pagina 75]
| |
WAnneer als Godt zijn strengh gericht
Ten jonghsten dage komt te houwen,
Soo sal sijn volck, elck als een licht,
Ia Son zijn, in haer glans 't aenschouwen:
Maer het boos geslacht,
Dat haer heeft veracht,
Sal sien, wat haer dan wordt toegebracht.
2. Als sy dan dus Godts kind'ren sien,
Sal d' eene tot den ander spreken:
Ach wee ons doch! Wel wie is dien
Die daer komt als een Son voort breken?
Wy en dachte noyt,
Dat die gene oyt,
Dus heerlijck soude werden opgetoyt.
3. Wy achten haer, elck voor een dwaes,
En deden niet als haer bespotten:
| |
[pagina 76]
| |
En nu zijn sy Godts volck Helaes:
Maer wy zijn nu verdoemde sotten,
Sy genieten rust,
Eeuwigh soete lust,
Terwijl dat ons vuur noyt wort uyt geblust.
4. Nu siene wy het klaerlijck aen,
Dat het werkeerde wegen waren,
Op't welcke dat wy zijn gegaen,
En daer door, aldus zijn gevaren.
Wy hebben van 't quaedt,
Ons eertijdts versaedt,
Daer door zijn wy in een verdoemde staet.
5. Mochten wy weer van vooren aen,
Des werelts-dal eens gaen betreden,
Wy souden beter wegen gaen,
En nutter onse tijdt besteden:
| |
[pagina 77]
| |
Maer 't is al geschiedt,
Klagen helpt nu niet,
Ons rest niet anders als eeuwigh verdriet.
Besluyt.
6. Wy nu, die Godt noch vrind'lijck noot,
En stelt sijn genaden-deur open,
Laet ons niet op den wegh ter doodt,
Maer op den wegh des levens loopen,
Ende houden Godt
Voor ons deel, en lot,
En schicken ons leven na sijn gebodt.
|
|