Torec
(1875)–Jacob van Maerlant–
Auteursrechtvrij
[pagina 50]
| |
Te Torecwaerd met groter cracht,
1915[regelnummer]
Ende brac op Torec sinen scacht;
Ende Torec heeften weder gesteken
Dat sijn spere moeste breken.
Torec kert omme ende trac sijn swaerd:
Doe en sach hi man no part.
1920[regelnummer]
- ‘Deus!’ sprac Torec, ‘waer es hi?
Dit es driewaerf gevallen mi.
In wane niet en si alfsgedrochte
Oftie quade geest die mi sochte
Om hier dus te scindene nu’.
1925[regelnummer]
Doe reet hi vort, dat secgic u,
Ende gemoette ene joncfrouwe,
Die doe dreef groten rouwe.
Ende Torec vrachde saen daernare,
Wat hare dus te weenne ware.
1930[regelnummer]
Ende si telde Torecke aldaer,
Dat hare ontwiest waren, vorwaer,
In Arturs hof .XXX. castele,
‘Die ic hadde te minen dele.
Mijn verlies es mi te hoge:
1935[regelnummer]
Artur ne hadde nie orloge
In stont hem te staden daerof.
Ic was gedaget driewaerf int hof:
Hets waer, in quam niet voren:
Hierbi hebbic min lant verloren’.
1940[regelnummer]
Torec seide: ‘desen wijsdoem
En hout nember goetman over roem.
Dit willic met u bedingen,
Ende, canic, oec te poente bringen’.
- ‘God lone u, here, deser word!
1945[regelnummer]
Ic blive u amie embermer vord’.
Dus kerde Torec met hare vorwaer,
Ende reet so lange oec daernaer,
Dat hi den coninc vant nadat
Te Tyntageel binnen der stat,
1950[regelnummer]
Daer hi hof hilt te dien male.
Torec beette ende ginc int sale,
Daer hi den coninc Arture vant.
Hi groette den coninc daer te hant,
Ende seide: ‘Here, bi mire trouwen,
1955[regelnummer]
Datmen ontwiest ere joncfrouwen,
| |
[pagina 51]
| |
Al ne quam si tharen dage niet,
Dat es selden igeren gesciet;
Ende die dit wiesde ende seide niet wale’.
Doe seiden si alle in die sale,
1960[regelnummer]
Dat si tfonnesse wiesden alsoe,
Ende dat oec bliven sal daertoe.
Doe seide Walewein, die riddere vri:
‘Dit vonnesse en treckic niet an mi,
Want in waser over niet’
1965[regelnummer]
Torec Waleweine wel besiet
Ende vrachde doe wie hi ware.
- ‘Ic beent, Walewein’, sprac hi daernaere.
Doen sprac Torec: ‘Edel here,
U doget en argeret nembermere;
1970[regelnummer]
Gi sijt so goet ende so vermogen.
Ic segt oec, dat si alle logen,
Dat dit vonnesse gaven uut,
Want het was een dorper geluut’.
Sagrimor spranc verbolgen op daer
1975[regelnummer]
Ende eiste den coninc den camp daernaer.
Die coninc seide: ‘En mach niet wesen,
Want gine sijt niet wel genesen
Van dat gi den camp vocht vortan’.
Doe scoten op wel C man,
1980[regelnummer]
Die alle den camp wilden nemen;
Maer die coninc gavene daer enen,
Die stout was ende oec coene:
Dit was Ywain, conincs Uriens sone.
Die boet Torec den hanscoe:
1985[regelnummer]
Dien nam Torec haestelijc doe,
Ende datmen den camp vechten soude
Sanderdages vroech also houde
Alsi op wel conden comen.
Nu heeft Walewein Torec genomen
1990[regelnummer]
Ende die joncfrouwe oec daer mede,
Ende voretse in sine herberge ter stede;
Ende hi vrachde Torecke wie hi was.
Ende Torec seit hem saen na das.
Walewein kinde wel sinen vader.
1995[regelnummer]
Wat dat Torecke gebrac algader,
| |
[pagina 52]
| |
Wapine, scilt ende oec spere,
Dede hem Walewein geven, die here.
Des anderdages vroech betide
Sijn si beide comen te stride
2000[regelnummer]
Harde wel gewapent ter cure.
Menech riddere quam met Arture,
Die genen camp wilden scouwen.
Die coninginne quam daer met vele joncfrouwen
Om den camp te sine oec daer.
2005[regelnummer]
Nu sijn die heren comen daernaer
In dat crijt ende hebben in hant
Die speren ende quamen te samen gerant
Dattie speren tsticken braken
Ende die scilde oec moesten craken,
2010[regelnummer]
Ende die halsberge oec ter stont;
Soe dat si beide waren gewont.
Ende elc reet anderen oec so naer,
Dat si hen onderhorten daer,
Ende dat beide die stoute gesellen
2015[regelnummer]
Gequetst sere ter eerden vellen.
Maer Torec irst daer op spranc
Ende trac sijn swaerd eer iet lanc,
Ende quam daer tote Ywaine gegaen,
Die doe oec was opgestaen;
2020[regelnummer]
Maer vanden spere dat trinsoen
Stac hem inden lichame doen:
Soe deet oec Torecke, dat verstaet.
Doe seide Torec: ‘Hoe soet gaet,
Wi moten dese trinsone eer
2025[regelnummer]
Ut trecken eer wi vechten meer’.
Ywain seide: ‘Gi segt waer’.
Doe quam die joncfrouwe gelopen daer,
Daer Torec nu vore vacht:
- ‘Here, ic sal u uttrecken den scacht,
2030[regelnummer]
Want ik can ane wonden wale’.
Torec seide do: ‘Scone smale,
Gaet ende trecket Ywaine irst ut’.
- ‘In does niet,’ seitsi overluut,
‘Want hi staet hier na min ere’.
2035[regelnummer]
Torec seide: ‘Ic bids u sere’.
- ‘Ic doet node, dat secgic u,
| |
[pagina 53]
| |
Nochtan dor u doen nu’.
Doen ginc si tot Ywaine saen
Ende heeft hem trinsoen utgedaen
2040[regelnummer]
Ende verbonden sine wonde.
Doen gincsi te Torec tier stonde
Ende trac hem tsine ut daernaer,
Ende verbantene saechte aldaer.
Doen gingen die heren vechten saen,
2045[regelnummer]
Ende slogen die scilde in menech spaen.
Dus vochten si toter nonen nu.
Doe werd Ywain so moede, secgic u,
Dat hi nember conde geslaen.
Doe hiten Torec sitten gaen
2050[regelnummer]
Ende hem reste: hi soude mede
Bi hem gaen sitten daer ter stede.
Dies wist hem Ywain groten danc.
Daerna weder eer iet lanc
Stont Torec op ende Ywain mede,
2055[regelnummer]
Ende gingen weder vechten gerede.
Doe sloech Ywain so grote slagen,
Dats hen allen wonderde diet sagen,
Want hi te voren onder was.
Dit tornede Torecke sere dor das,
2060[regelnummer]
Ende ginc Ywaine te seerre toe,
Ende gaf hem int hoeft enen slach doe
Soe overgroet, sijt seker dan,
Dat hi nember gevechten can,
Soe sere bloetdi, sonder waen.
2065[regelnummer]
Doe quamer die coninc toe gegaen
Ende min her Walewein oec mede,
Ende baden Torec alle bede,
Datmen des camps nu ontbere.
Torec seide: ‘In does niet, here,
2070[regelnummer]
Men geve der joncfrouwen weder haer lant’.
Doe scout die coninc quite te hant
Ende seide: ‘Al waest gewiset mi
Ic geeft haer weder, quite ende vri’.
Dus es die camp quite gescouden
2075[regelnummer]
Ende men heft Ywaine op gehouden
| |
[pagina 54]
| |
Ende wech gevord om genesen.
Ende Torec nam orlof na desen
Anden coninc ende an die coninginne,
Die hem baden met soeten sinne
2080[regelnummer]
Dat hi te hove bleve tier stonde
Ende worde geselle vander tavelronde:
Men soudene van gode wel versien.
Torec antwerde doe mettien:
‘Danc hebt, here ende vrouwe,
2085[regelnummer]
Ic moet varen met derre joncfrouwen’.
Dus es hi gesceden nu van daer
Ende voer metter joncfrouwen wech daernaer,
Die nu werd int herte binnen
Gescoten sere met sire minnen,
2090[regelnummer]
Om die vromecheit diere an was.
Si quamen in haer lant na das,
Daer si hem dede grote ere,
Ende pijnde hem te dienne sere,
Ende genassene oec tien stonden
2095[regelnummer]
Altemale van sinen wonden,
Ende leide hem ane, dat secgic u,
Dat sine gerne name nu.
Maer Torec ne wilde haers niet.
Des had si rouwe ende verdriet.
2100[regelnummer]
Ende doen hi al genesen was,
Nam hi orlof oec nadas,
Ende si voer met VII ridders mede
Om hem den wech te wisen ter stede.
Doe deetse Torec keren weder.
2105[regelnummer]
Nu lecgic van hare die tale neder
Ende sal van Torecke spreken nu,
Die riet allene, dat secgic u.
|
|