Der naturen bloeme
(1878)–Jacob van Maerlant– Auteursrechtvrij
[pagina 193]
| |
Boek XII
Ga naar margenoot+ Ghemenelike sijn best die stene,
Ga naar margenoot+ Die ons comen groet ende clene
Bi den rivieren neder te waren
Uten paradyse ghevaren.
5[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Stene die comen van Orient
Die sijn verren wel bekent.
Niemen twifels, dien men vroet acht,
Stene en sijn van groter cracht,
Want men siet an den seylsteen,
10[regelnummer]
Des en onbeert scipman engheen,
Ga naar margenoot+ Hoe hi die leetsterre wiset,
Nochtan es hi ondiere ghepriset;
Maer bi reden en canmen niet
Gheproeven die cracht diemen siet,
15[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Wanen si comen mach yet lichte,
Sonder bi ons Heren ghichte.
Nu sal icse ju bi namen noemen,
Also als si in ordinen comen,
Na dordine van den A.b.c.
20[regelnummer]
Vort altoes no min of mee.
AmesticusGa naar voetnoot1), den ic eerste sette,
Es ghelijc der violette,
Ende daermense vint so ghedaen,
| |
[pagina 194]
| |
Dat sijn die beste, dats sonder waen.
25[regelnummer]
Some amestice sijn
Ghevaerwet na den roeden wijn,
Mettien watre verkeertGa naar voetnoot1).
Ga naar margenoot+ In Ethiopen, alsmen ons leert,
Vintmense ende in Endi,
30[regelnummer]
Ende in Germania hier bi,
Maer die en sijn bor diere,
Ga naar margenoot+ Noch oec van scoenre maniere.
Weder ware hi ware so minGa naar voetnoot2).
Die cracht die hi hevet in,
35[regelnummer]
Dats dat hi dronkenscep verdrivet,
Alsmen ons leert ende scrivet.
Achates es een diere steen,
Swart vintmer menech een,
Daer witte adren in gaen.
40[regelnummer]
Oec seghtmen ons, sonder waen,
Dat hi in hevet figure
Ghewassen bi rechter nature,
Als die ystorien doen verstaen,
Dat coninc Pirrus sonder waen,
45[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Die wilen street jeghen die Romeine,
Enen achaet hadde reyne,
Datter in stonde properlike
Neghen instrument der musike,
In dien middel Apollo
50[regelnummer]
Met dier harpen sittende soGa naar voetnoot3).
Ende dit en maecte leec noch cleerc,
| |
[pagina 195]
| |
Ga naar margenoot+ Maer et was der naturen werc.
Dese steen verdrivet venijn,
Den draghere doet hi staerc sijn,
55[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende ghevet gheluc ter cure
In menigher sware aventure,
Ende hi maecten bequame ende lief.
Hi weert den dief, seghet die briefGa naar voetnoot1),
Ende hi maect die oghen claer.
60[regelnummer]
Houdmenne den viere naer
So riect hi soete, als wi lesen.
Eneas die hadde desen,
Die van Troien vlo die man,
Die menighe sware noet verwan.
56[regelnummer]
Es een steen dien men vint wit,
Daer men vate of maect goet,
Daer men specie in doet,
Want niet lichte in langher stont
70[regelnummer]
Ga naar margenoot+ En worter specie in onghesont.
Omtrent Damasch ende Thebe medeGa naar voetnoot3)
Vintmense van groter withede,
Maer die beste coemt van Endi.
Maer die steen, dat seghtmen mi,
75[regelnummer]
Es die vrientscap bejaghetGa naar voetnoot4)
Hem dien over hem draghet.
In dit vat brochte Magdalene
Die diere specie entie rene,
Daer si Jhesum salvede mede,
80[regelnummer]
Al daer hi at ter selver stede.
| |
[pagina 196]
| |
Adamas dats een steen
Die ghenatuurt es in tween:
Ende adamas vintmen dat si
Ga naar margenoot+ Int alende van EndiGa naar voetnoot1),
85[regelnummer]
Dien vintmen in den dale
Onder fine rotsen van carstale,
Ende es na den carstale claer;
Maer een deel ghevaerwet daer naer
Datmen ghevijlt yser siet.
90[regelnummer]
Desen machmen breken niet
Met viere noch met slaghe enghene,
Dan met bocs blode allene
Ga naar margenoot+ Waerm rinende utermate der wondeGa naar voetnoot2):
Daer mede scoert hi daer ter stonde.
95[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Met sine splentere gheset in stale
Snijtmen ende gravet wale
Die harste stene diemen vint.
Dese es mere niet een twint
Dan men die haselnoete weet:
100[regelnummer]
Sulc man desen dyamas heetGa naar voetnoot3).
Men seghet dat hi gracie ghevet
Ga naar margenoot+ Hem diene over hem hevet,
Op datmen hem over vrientscap gaf,
Ende dat hi anders niet een caf
105[regelnummer]
En diet, ensi also bejaghet.
Hi es te beter, alsmen ons ghewaghet,
Es datmene doet staen in stale,
Ende es dat vingherlijn alte male
Van goude ghemaect allene,
| |
[pagina 197]
| |
110[regelnummer]
Doer die ere van den steneGa naar voetnoot1).
Men vint enen andren dyamant
Tote Arabien int lant,
Ende in die ze mede, alsmen seghet,
Die bi den lande van Cipers leghet,
115[regelnummer]
Ende yserinne die esGa naar voetnoot2)
In Grieken bi Philippus,
Ende dien hetewi den seilsteen.
Des en connen overeen
Die scipliede onbeeren niet,
120[regelnummer]
Want alsmen sonne no sterre en siet,
Wiset hem die steen den leetsterre:
Anders bleven si in den werre.
Ga naar margenoot+ Bi dien datse die steen leert,
Weten si waer si sijn ghekeert.
125[regelnummer]
Dese steen, des horic lien,
Es nutte te toeverien.
Hi ghevet hem cracht ende bejaghet
Jeghen sinen viant, diene draghet.
Hi versteect drome die ydel sijn,
130[regelnummer]
Ende hi openbaert venijnGa naar voetnoot3);
Want men seghet dat hi sweet,
Es dat venijn bi hem steet.
Die metten viande sijn beseten
Ga naar margenoot+ Es hi nuttelec, wilmen weten.
135[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ten luchtren aerm horic ghewaghen,
Dat hi wille sijn ghedraghen.
Abeston dats overeen
In Arabia een steen,
Ga naar margenoot+ Als iser so ist ghedaenGa naar voetnoot4).
| |
[pagina 198]
| |
140[regelnummer]
Onsteken machmen sonder waen,
Maer nemmeer in ghere maniere
En wort hi gheblust van viere.
Dies segghen die wise meesters al bloet,
Ende dit es wonder alte groet.
145[regelnummer]
Amantos, men vint dat wale,
Es een der stene horic in taleGa naar voetnoot1),
Ende es als aluun ghedaen.
Een siden cleet bestrijctmen saen
Met desen, so dat sine maniere,
150[regelnummer]
Dat onscaet blijft in den viereGa naar voetnoot2),
Ende wort claer in der ghebare
Als of et ghewaschen ware.
Goet es hi jeghen sorterie
Ende jeghen alrehande toverieGa naar voetnoot3).
155[regelnummer]
Allectorius es over een
Dat wi heten den capoensteen,
Als ghi moeghet ondersoec
Hier voren doen in der voghel boecGa naar voetnoot4),
Van der grote dat es een bone,
160[regelnummer]
Ghedaen na dat carstal scone,
Anders dan hi donker esGa naar voetnoot5).
Ga naar margenoot+ Diene in den mont draghet, sijt seker des,
Hine laet ghenen dorst hem naken an:
Dus proeft men of hi vrai es dan.
165[regelnummer]
In wighen es hi seghevri ter were,
| |
[pagina 199]
| |
Ende bejaghet prijs ende ereGa naar voetnoot1).
Sinen draghere maect hi lief ende wijs,
Ende meest vrouwen, die mesprijs
Van haren mannen moeten ghedoghen,
170[regelnummer]
Doet hi die manne vrientscap toghenGa naar voetnoot2).
Alsture vordel an wilt jaghen,
Moestune in den monde draghen.
Absinctus es swart ghedaen,
Daer witte adre doer gaen,
175[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Van sire grote sere swaer.
Maectmenne int vier heet, dats waer,
VII daghe blijft hi heet.
Hem es hi goet die ghereet
Ga naar margenoot+ Ter jucht sijn ende so sere riesen,
180[regelnummer]
Dat si hare lede verliesenGa naar voetnoot3).
Alabandina es ghenant
Also, wantmense in een lant
Ga naar margenoot+ Vint dat heet AlabandiaGa naar voetnoot4),
Ende es int lant van Asia,
185[regelnummer]
Diere ende scoen utermaten,
Een deel ghelijc der ghernaten,
Noch bet ghelijc den robine.
So verjueghet therte sine,
Diene narenstlike ansietGa naar voetnoot5):
190[regelnummer]
Dats datmer an te prisen pliet.
AndramandaGa naar voetnoot6) es na silver ghedaen
Ende viercante sonder waen,
Harde ghelijc den adamant.
| |
[pagina 200]
| |
In die Rode zee lesic datmene vant.
195[regelnummer]
Dese sacht des menschen moet,
Die altemale dinct verwoet.
Daer toe es hi were groet
Jeghen der luxurien noet.
Berillus es een steen openbare
200[regelnummer]
Claer oft zeewater ware,
Ga naar margenoot+ Maer die beste sonder waen
Sijn na clare olie ghedaen,
Ende binnen onbesmet;
Want someghen berillen let
205[regelnummer]
Adren binnen in der ghebare,
Als die ghelike van enen hare.
Daer hi es als een appel ront,
Ghenet in watre daer ter stont,
Ende die sonne daer doer scine,
210[regelnummer]
Doet hi sonder ander pine
Dode colen vier ontfaen,
Ende andre dinghe sonder waen,
Die droghe sijn ende van rechter naturenGa naar voetnoot1).
Oec seghtmen in der scrifture,
215[regelnummer]
Dat hi squinantie ghenesen can,
Ga naar margenoot+ Ende met wrivene verdrivet den manGa naar voetnoot2),
Es hi wassende an tlijf.
Hie maect tusschen man ende wijf
Vrientscap, sijn si in onvreden;
220[regelnummer]
Hi ghevet vele werdicheden.
Sieken oghen es hi niet quaet,
Alsmenne in watre dwaetGa naar voetnoot3).
Sijn water, daer hi in es ghedweghen,
| |
[pagina 201]
| |
Ga naar margenoot+ Es goet die nesen ende sicken pleghenGa naar voetnoot1).
225[regelnummer]
Sieker levere es hi goet;
Zeghevri es hi ende wel ghemoet.
In IX manieren machmen vinden:
Die besten comen ons van Inden.
Borax dats der padden steen
230[regelnummer]
Van III manieren of van tween.
Een deel sprakic van der vormen
In den boeke van den wormenGa naar voetnoot2).
Som sijn si wit ende som bruun.
Die witte coemt selden int commuun,
235[regelnummer]
Maer et es die beste te voren;
Want die witte, als wijt horen,
Heeft die mensche in enech quaet,
Ende hi dan den steen ontfaet,
Ende swelghet in gheheel,
240[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Hine laet niewer gheen deel
In den daerm, hine gaetet duere,
Ende purgiert die nature,
Ende hi coemt beneden uut,
Onghescaet sire virtuutGa naar voetnoot3).
245[regelnummer]
Eenen andren swarten met enen oghe
Sietmen onder wilen toghen,
Ende die es goet jeghen venijn.
Die derde es buere fijn,
Hi es swart ende sonder oghe,
250[regelnummer]
Ende van prise ne buere hoghe,
Want hi es sonder medicine:
In Wals heetmene crappandineGa naar voetnoot4).
Ga naar margenoot+ Carbunculus es een steen,
| |
[pagina 202]
| |
Die ghelike heeft engheen,
255[regelnummer]
Die selsienste dien men vint,
Ende daermen of die waerheit kint,
Ga naar margenoot+ Dat hi heeft alre stene macht.
Hi maect in den dach die nachtGa naar voetnoot1).
Sdaghes es hi als die cole roet,
260[regelnummer]
Snachts so gheeft hi claerheit groet.
Ga naar margenoot+ In Libien ter TragoditenGa naar voetnoot2)
Vintmense, segghen die viten,
Drieerhande sire maniere:
Ga naar margenoot+ Die riect ghelijc den viereGa naar voetnoot3);
265[regelnummer]
Rubith mach die ander sijn,
Die wi heten den robijnGa naar voetnoot4).
Hi es roet, mar niet soe recht,
Dat hi maect dat donker lecht.
BalustrusGa naar voetnoot5) dats die derde maniere,
270[regelnummer]
Hi es roet gelijc den viere,
Maer donker violetten roet;
Doch es sine waerdicheit so groet,
Dat waerder es sine maniere
Dan die jasper of die saphiere.
275[regelnummer]
Calcedonius es een steen,
Dicke ghevaerwet al in een
Tuschen den blauwen ende den claren.
Es hi doergate te warenGa naar voetnoot6),
Ende men draechtene, als ict vant,
280[regelnummer]
Ist an den hals of an die hant,
Hi doet dicken in ghedinghe
| |
[pagina 203]
| |
Pleyt verwinnen sonderlinghe,
Ende hi tempert sere mede
Hitte die coemt van den rede.
285[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Drieerhande vintmen desen,
Also als wi bescreven lesen.
Corallus es een steen al roet.
Van desen vindewi al bloet,
Dat et cruut es langhe stont
290[regelnummer]
Ende wast op der ze gront,
Ende alsment in die lucht brenct uut,
So ontfatet des steens virtuut.
Omtrent Sardaenge in die zee
Vintmen dit cruut ende nauwer me.
295[regelnummer]
Lanc so vintmen dese stene
Ga naar margenoot+ Halfs voets ende langher ghene.
Jeghen blixeme ende tempeest.
Es hi nuttelec verheest.
Dies plaghen douderinghe dickenGa naar voetnoot1),
300[regelnummer]
Dat si corael braken te sticken,
Ende woerpent up tfelt met den sade
Jeghen des weders onghenade,
Ga naar margenoot+ Ende an olive boeme hinghen sijt,
Ga naar margenoot+ Ende al omme des haghels strijt.
305[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Quade gheeste scuwen alGa naar voetnoot2).
Hi es goet jeghen menech misval.
Ghesont es hi den lechame
Jeghen der fleumen mesquame.
Crisoprassus es een steen
310[regelnummer]
Van tween vaerwen overeen.
Als poreyden sap es hi groene,
| |
[pagina 204]
| |
Met spotkine van sulken doene,
Als oft goutdroppelkine warenGa naar voetnoot1).
Selden vintmen te waren,
315[regelnummer]
Ende dies te waerder so es hi.
Allene coemt hi van Endi.
Den oghen es hi sere goet,
Alsmen ons te verstane doet.
Celidonius, alsmen seghet,
320[regelnummer]
Es die in die swalewe leghet.
Leleec es hi ende ne bure hart,
Sulc es roet ende sulc swart.
Swalewen jonghe, die hebbene inneGa naar voetnoot2),
Ga naar margenoot+ Leric datmense dus bekinne:
325[regelnummer]
Die bec jeghen bec sitten in een
Hebben inne desen steen.
Die rode es goet ghedraghen ane
Hem, die pliet ter niewer mane
Quade gheeste te hebben inne.
330[regelnummer]
Hem die woert oec buten sinne
Entie langhe quale draghet,
So draeghine, alsmen hier ghewaghet,
In een linen cleet ghewonden,
Ga naar margenoot+ Ter luchter hant ten selven stonden.
335[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Alsmen oec den swarten vint,
Es mede nuttelec datmene bint
In een linen cleet, ende die es goet
Hem die coemanscep doet,
Ende boetscap draecht in verren lande.
340[regelnummer]
Gramscep so sacht hi te hande.
Met watre ghedweghen, dats waer,
| |
[pagina 205]
| |
Maect hi donker oghen claerGa naar voetnoot1).
In een bruunroet cledekijn
Ga naar margenoot+ Wil hi somwile ghedraghen sijn,
345[regelnummer]
Ga naar margenoot+ So es hi goet jeghen den rede
Ende jeghen quade humoere mede.
CalsofanusGa naar voetnoot2) heeft swart ghedane.
Heeften een suver man ane,
Hi doet wel singhen ende claer mede,
350[regelnummer]
Want hi verdrivet die heeshede.
Alsmene met yser anslaet,
Soete gheluut van hem gaet.
Corneolus es een der corangelineGa naar voetnoot3).
Hi pleghet donker roet te sine,
355[regelnummer]
Ghelijc alst ghesneden vleesch ware.
Gramscep beneemt hi openbare.
Bloet, dat uter nese rinnet
Jof uten wonden, alsmen kinnet,
Stelpt dese steen met sire macht;
360[regelnummer]
Meest nochtan heeft hi die cracht
Vrouwen te helpen in haren moyen,
Swilc tijt dat si van bloede vloyenGa naar voetnoot4).
Ga naar margenoot+ In desen stene vintmen figuren
Ghegraviert, daer die scrifturen
365[regelnummer]
Hier na of spreken wonder ende wel,
Die hem die kinder van Israel
Wilen gaven in die woestine,
Daer si dogheden menighe pine.
| |
[pagina 206]
| |
Crisolitus es sonder waen
370[regelnummer]
Na groenen zeewatre ghedaen,
Ga naar margenoot+ Ghelijc daer toe van gouts maniere,
Ende spaerct ghelike den viereGa naar voetnoot1).
Es datmene in goude draghet,
Hi verdrivet ende verjaghet
375[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Den lieden uter herten vaer,
Die en weten wat no waerGa naar voetnoot2).
Ist datmer doer maect een gat,
Ende men danne doet in dat
Haer dat op des esels assele staet,
380[regelnummer]
Die vervaert der duvele beraetGa naar voetnoot3).
Dese wil ter luchter side
Ga naar margenoot+ Ghedraghen sijn vroe ende betide.
Die coemanne, die en ons vercoepen,
Bringhene uut Ethiopen.
385[regelnummer]
Cristallus, seghetmen over een,
Ga naar margenoot+ Es van ouden yse worden steen,
Maer daer jeghen spreect Solijn,
Ende seghet dat cristalle sijn,
Als et noyt en vroes ijsGa naar voetnoot4).
390[regelnummer]
Si segghen, die hier of sijn wijs,
Wrijftmen desen steen te sticken,
Ende men ghevet drinken dicken
Vrouwen, den die melc verdroghet,
Dat hi an soghe cracht toghet.
395[regelnummer]
Oec es hi sieken oghen goet,
Ende ghesonden hi wel doet.
| |
[pagina 207]
| |
CrisoletusGa naar voetnoot1) tsinen doene
Ghelijct den goude of letoene.
Schoenste es hi in den morghenstont.
400[regelnummer]
Die boeke maken ons cont,
Dat die steen draghet die were
Ga naar margenoot+ Jeghen die sware hoeftswere,
Ende can oghen ghesont maken,
Die siec sijn van heten sakenGa naar voetnoot2).
405[regelnummer]
Die hevet den heten rede,
Draghen in die hant mede,
Want hi die hitte verdrivet.
Ga naar margenoot+ Es datmene te pulver wrivet,
Hi gheneest scoerfte ende seer.
410[regelnummer]
Swilke vintmenne nemmermeer
Ghevaerwet, die tfier ontsiet
Entie hete vlamme vlietGa naar voetnoot3).
Die vintmen goet in allen steden
Hem die gheswelt sijn van leden.
415[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Hi verdrivet oec die wanne,
Die den menschen wassen anne.
CeraniusGa naar voetnoot4) dats over een,
Datmen heet den donresteen,
Want hi valt metter blexeme nederGa naar voetnoot5).
420[regelnummer]
Men soeke desen vord ende weder,
Maer al eenlike in Almaenghen
Vintmen ende int lant van Spaengen.
Den Duutschen dienmen vint groene,
Den Spaensen van roden doene.
| |
[pagina 208]
| |
425[regelnummer]
So hart es hi, men canne wale
Ghewinnen met yser noch met stale.
Ga naar margenoot+ Men seghet, waer so es dese steen,
Datter donre scaet engheen.
Meesters segghen hier of me,
430[regelnummer]
Ist onweder op tlant of in die zee,
Dat dese steen van alre pine
Es sonderlinghe medicine.
DyaconditesGa naar voetnoot1), dits ware sake,
Es een steen, coemt uten drake.
435[regelnummer]
Hi nes weder scone noch goet,
Ensi datmen hem levende uutdoet.
Datmene met dustanen doeneGa naar voetnoot2):
Lieden, die stout sijn ende coene,
Merken dat al van den drakeGa naar voetnoot3),
440[regelnummer]
Ende als hi slaept doen si die sake,
Ga naar margenoot+ Dat si hem thovet breken sciere,
Ende werpen uut die gemme diere.
Men seghet, dese gemme fijn
Es nuttelec jeghen venijn,
445[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende daertoe sine maniere
Verjaghet venijnde diere.
Desen steen, dat weetmen wale,
Minnen die coninghe horic in taleGa naar voetnoot4),
Ende hebbenre in ghenoechte groet.
450[regelnummer]
Claer sijn si ende bernende roet.
DianisiaGa naar voetnoot5) es bekent
Een dier steen in Orient,
| |
[pagina 209]
| |
Met witten droplen doersait dicken.
Es datmen desen wrivet te sticken
455[regelnummer]
Ga naar margenoot+ In watre, et riect als wijn,
Nochtan es die nature sijn,
Dat hi dronkenscap verdrivet:
Dits wonder datmen van hem scrivet.
DyadotesGa naar voetnoot1) es sonder waen
460[regelnummer]
Een steen na den beril ghedaen.
Alsmenne worpt int water desen,
Sonder manen ofte lesen,
Sietmen daer te hant figuren
Swart van leliker naturenGa naar voetnoot2),
465[regelnummer]
Also datmen hem antword
Die hem willen vraghen vort;
Maer coemt dese clene of groet
Ga naar margenoot+ An enen mensche, die es doet,
Sine cracht ontgaet hem openbare,
470[regelnummer]
Ghelijc als oft hoghe ware,
Dat hi droeghe vrese groet
Natuerlike jeghen dien doetGa naar voetnoot3).
EmachitesGa naar voetnoot4) machmen copen
In Arabia ende in Ethiopen,
475[regelnummer]
Ende es ghelike den roestmaleGa naar voetnoot5),
Met roden adren gheminghet wale.
Desen steen ghemalen te sticken,
In watre ghenut, heeft hi dicken
Den ghenen ghewesen goet,
| |
[pagina 210]
| |
480[regelnummer]
Die van evele spuwen bloet.
Ga naar margenoot+ Men sal op enen groeven wetstene
Ga naar margenoot+ Desen maken harde clene,
Ende drinken gheven dient so staet,
Dat hi bloet ter camere gaetGa naar voetnoot1),
485[regelnummer]
Jof noese of wonde bloet,
Et stopt te hant die rode vloet.
Of sijtwolle ghenet int stof,
Datmen slipen mach daer ofGa naar voetnoot2),
Gheleyt op die noesegate
490[regelnummer]
Jof op wonden, gheeft die bate,
Oec stoptet den vrouwen tbloet.
Alsmen sijn pulver in wine doet,
Doetet ghenesen scoerf sere
Ende ghevenijnde beten mere.
495[regelnummer]
Ist datmen sijn stof oec som
Doet in een colirium,
So maectet die oghen claer.
Dat stof ghedronken oec, dats waer,
Mach den steen in die blase breken,
500[regelnummer]
Ende doet vleesch, datmen siet steken
Ga naar margenoot+ In wonden, bitet die steen uutGa naar voetnoot3):
Dustane so es sine virtuut.
Echites dats een steen,
Dienmen vindet al in een
505[regelnummer]
Int nest daer die aren broet,
Ende lettel ieman es vroet,
Die wet wanen brinct die aren.
In hem selven heeft hi te waren
Ga naar margenoot+ Enen steen, dat machmen horen,
| |
[pagina 211]
| |
510[regelnummer]
Diene lotert voer sine orenGa naar voetnoot1).
Goet es hi sere, zonder waen,
Vrouwen die in pinen gaen,
Want hi cort haren arebeyt;
Ende oec waentmen voer waerheit,
515[regelnummer]
Dat hi levende behout dat kint.
Suverhede hi sere mint,
Ende hi maect den sinen seghevriGa naar voetnoot2),
Rijchede so meerset hi.
Ga naar margenoot+ Men seghet dat Castor Pallux
520[regelnummer]
Bi desen hadde vele gheluxGa naar voetnoot3).
Ga naar margenoot+ Elitropia, alsmen seghet,
Die den steen in water leghet
In een vat, ende dat sonnen schijn
Scinende op die side sijn,
525[regelnummer]
Maect die sonne also roet ghedaen,
Als of si rechte waer vergaen,
Ende doet springhen twater uten vate
So sere ende so onghemate,
Ghelijc danne alst ware een reghenGa naar voetnoot4).
530[regelnummer]
Waren daer liede dan die pleghen
Beseten te sijn van quaden gheesten,
Si souden roepen ende maken feesten,
Ende prophecie oec uutghevenGa naar voetnoot5).
Dese steen ghevet langhe leven
535[regelnummer]
Hem diene waerdelike draghet;
Bloet stempt hi ende venijn verjaghet,
| |
[pagina 212]
| |
Ende laet den sinen niet bedrieghenGa naar voetnoot1),
Et en si of ons meesters lieghen.
Die desen steen belesen can,
540[regelnummer]
Ende goudbloemen onder hem leget dan,
Ga naar margenoot+ Hi doet datmen ghesien ne can
Die ghene diene draghet anGa naar voetnoot2).
In Cipre ende in Affrike
Vintmen desen sekerlike.
545[regelnummer]
Na die miraude es hi groene,
Bedroppelt oec met roden doene.
Elydros, dat vintmen wale,
Es een steen ghelijc cristale,
Daer altoes water of druupt mede,
550[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Dat goet ghenut es jeghen den rede;
Ende dats wonder, datmer of telt,
Die steen en mindert noch en smelt,
Maer hart blijft hi ende gheheel,
Ende hine weect oec selve niet een deel.
GerachidesGa naar voetnoot3) es een swart steen,
Beter es hi over een
Van crachten dan hi es ghedaen.
Ga naar margenoot+ Eerst sal een sinen mont dwaen,
Ga naar margenoot+ Ende in den mont den steen dan draghen,
560[regelnummer]
Hi mach weten sonder ghewaghen
Al dat een in sinen sin
Van hem veinst, ist meer, ist minGa naar voetnoot4).
| |
[pagina 213]
| |
Hi maect lief wie sone draghet.
Dus proefmen, alsmen hier ghewaghet:
565[regelnummer]
Bestrijc met honeghe enen man,
Hevet hi den steen met hem dan,
Alle vlieghen sullene vlien:
Aldus machmen sine cracht besien.
Granatus es een scone steen,
570[regelnummer]
Wel naer met robine over een,
Els dan die keer es sine ghedane,
Der rosen welna ghelijc aneGa naar voetnoot1).
So hart datmene ghegraven en can,
Ensi datmen snide daer an
575[regelnummer]
Met splentere van den dyamant.
Men vint in Ethiopen lant,
Ende omtrent Suurs vintmen mee
Int lant gheworpen op metter zeeGa naar voetnoot2).
Si verdriven serichede
580[regelnummer]
Ende verjoeghen therte mede.
Ga naar margenoot+ Sulc heeft violetten ghedane,
Dat es die beste, als ict wane.
Gagates es een steen al swart,
Lichte ende ne bure hart.
585[regelnummer]
In Licia es hi eerst vonden,
Ende in Bertaengen, dat ter stonden
Inghelant hiet, vintmene mede.
Wrijftmene, hi heeft op die stede
Caf ende paelgen van stroGa naar voetnoot3).
590[regelnummer]
Die twater ladenGa naar voetnoot4) ende staet also,
| |
[pagina 214]
| |
Ga naar margenoot+ Dien radic wel dat sine draghen.
Hi doet vaste staen tande die waghen.
Ghenet in watre ende dan ontsteken,
Vrouwen dien manne ghebreken,
595[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Die doet hi te hant ghenesenGa naar voetnoot1);
Maer wachte hem wel van desen
Ga naar margenoot+ Die van den groten evele es besmit,
Es dat hi in den roeke sit,
Hi mach harde lichte vallen.
600[regelnummer]
Daer die quade gheeste uut callen,
Si swighen, rieken si den roecGa naar voetnoot2).
Jeghen toeverie es hi goet oec.
Vrouwen die gaen in aerbeide,
Hem waer nuttelec datmen leide
605[regelnummer]
In een water III daghe desen,
Droncsijt, si soude daer ghenesen.
Metten watre ist, alsmen seghet,
Datmen maeghde te proeven pleghet.
Gelasia es over een
610[regelnummer]
Ghedaen na den haghelsteen.
Nemmermeer in ghere maniere
En verwaermt hi van den viere,
Maer ewelike blijft hi cout.
Dese verdrivet met sire ghewout
615[regelnummer]
Gramscepe ende quade seden
Ende luxurie daer mede.
Gecolicus coemt van Orient,
Ende es ghedaen, alsmen bekent,
Na den oliven kerneelGa naar voetnoot3), ic wane.
| |
[pagina 215]
| |
620[regelnummer]
Ondiere es hi in dier ghedane,
Ga naar margenoot+ Maer van crachten es hi diere.
Men wriven in sticken, ets sijn maniere,
Met watre, ende men drinkene dan,
Want hi den steen breken can,
625[regelnummer]
Dien men in die blase draghet,
Ende die gravele hi verjaghet.
Galaritides, alsmen kint,
Es een steen dien men in Nilus vint,
Ende es na die essche ghedaenGa naar voetnoot1).
630[regelnummer]
Voetstren dien haer soch wil ontgaen,
Wrivene met melke te sticken,
Ga naar margenoot+ Si gheneest, drinct si dat dicken.
Ga naar margenoot+ Hi ontbint der vrouwen pine,
Ende die scoerfde pleghen te sine,
635[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Metten witte van eye ghedweghen
Es hi nuttelec der jeghen.
Gheluc ende goet hi bejaghet
Hem diene met hem draghet.
Garotreme es over een
640[regelnummer]
Die rechte seghesteen,
En es ghedaen als een re velGa naar voetnoot2).
Die desen hevet men weet wel,
Dat hi in wighe alle weghe
Sonder waen winnet den zeghe,
645[regelnummer]
Ist op twater, ist op tlant.
Van desen ic bescreven vant,
Datter Hercules mede verwan
Menighen strijt ende menighen man;
Ende als hijs niet en hadde altoes,
650[regelnummer]
Dat hi dan den strijt verloes.
| |
[pagina 216]
| |
Jena hevet dien name
Van ere beeste onbequame,
Daer ic of sprac hier te vorenGa naar voetnoot1).
Uut sinen oghe, als wijt horen,
655[regelnummer]
Neemtmen desen dieren steen.
Meesters draghen over een,
Dat hi doet voerweten dien
Diene draghet wat sal ghescienGa naar voetnoot2),
Ende dan moetmene, horic ghewaghen,
660[regelnummer]
Emmer onder die tonghe draghen.
Jaspis es een steen al groene,
Ende som es van sulken doene
Die ghedropelt es al roet;
Maer die hevet die doghet groet,
665[regelnummer]
Die ghegraveert es ende claerGa naar voetnoot3).
Dies suver, men weet over waer,
Dat de groene diene draghet
Den corts ende twater verjaghetGa naar voetnoot4).
Ga naar margenoot+ Hi es die vrouwen die sijn in pinen
670[regelnummer]
Goet, ende maect waert ende seker den sinen.
Ga naar margenoot+ Sacreertmenne, hi verdrivet noch
Quade gheeste ende elfs ghedroch.
Van selvere sal sijn sitten sijn,
Van goude anders niet tfingherijnGa naar voetnoot5).
| |
[pagina 217]
| |
675[regelnummer]
Grote meesters die visieren
Dese van XVII manieren.
Daermenne vint ghedropelt al roet,
Daer es hi van crachten groet;
Ende swilc es roet in der ghebare,
680[regelnummer]
Al oft gheslepen tegle wareGa naar voetnoot1),
Ende die nes bure diere.
Een jaspis es van sulker maniere,
Ga naar margenoot+ Die wast int voerhoeft van den esel,
Ga naar margenoot+ Alsmen waent, hart als een kesel,
685[regelnummer]
Lelic ende van vaerwen wit:
Philosofen segghen dit.
V jaer draecht hine, willen si weten,
Hi es goet jeghen venijnde beten.
Sijn pulver jeghen venine
690[regelnummer]
Ghedronken es medicine.
Men scave sijn pulver met ere vile,
Ende ghevet ter selver wile
Met watre drinken, et doet vrede
Hebben saen jeghen den rede.
695[regelnummer]
Men vint oec, dat es bekent,
I. aspis dat quade serpent
In jaspen ghedaen menech eenGa naar voetnoot2),
Die doeghet anheeft menech een.
Jacinthus es een steen wel scone,
700[regelnummer]
Blauwer dan die calerdoneGa naar voetnoot3);
In clare lucht so es hi claer,
In donkere donker, dat es waer.
Van middel vaerwe so es hi best.
| |
[pagina 218]
| |
SwartGa naar voetnoot1) es sine nature ghevest,
705[regelnummer]
Datmene graveert met dinghe enghene
Ga naar margenoot+ Sonder met adamas splintere allene.
Sere cout es hi talre stont,
Ende alre coutste in smenschen mont.
Hi maect enen bliden sin;
710[regelnummer]
Bescermenesse ende goet ghewin
Ga naar margenoot+ Es hi den ghenen an die hant,
Die verre gaet in vreemde lant.
Goet es hi sere jeghen plaghe
Ende jeghen venijn ende serpents slaghe.
715[regelnummer]
Hi maect lief, horic bedieden,
Den mensche Gode enten lieden.
Ethiopen gheeft ons desen,
Also als wijt bescreven lesen.
Icitos dats een steen,
720[regelnummer]
Seghet Ysidorus over een,
Ghelu na suffrane ghedaen,
Ga naar margenoot+ Een deel claer licht sonder waenGa naar voetnoot2),
Die hem sochte wriven laet.
Ist datmer mede wevet ende begaet
725[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Een cleet, en can gheen vier ghewinnen,
Maer et gloiet als die vlamme binnenGa naar voetnoot3).
Somwile ghelijct hi alune;
Toeverie int commune
Verdrijft hi met sire cracht.
730[regelnummer]
Een derde es dien men beter acht,
Als een wit kesel ghedaen,
Die verdrivet, doetmen verstaen,
Die swere die carbonkel heet,
Ende socht sine hitte ghereetGa naar voetnoot4).
| |
[pagina 219]
| |
735[regelnummer]
Sieken oghen ende die tranen
Die quijt hi van groter banenGa naar voetnoot1);
Ghepulvert, alsmen weten doet,
Es hi jeghen ronge goetGa naar voetnoot2).
Iris ghelijct den carstale,
740[regelnummer]
Lanc ende met canten ghemaect waleGa naar voetnoot3).
Laetmen die scine van der sonnen
In een huus daer doer ronnen,
Ga naar margenoot+ Et sal maken altehant
Enen reghenboeghen an die want.
745[regelnummer]
Jeghen blexeme es hi goet.
Die scoenste vintmen, des sijn wi vroet,
Ter doder zeeGa naar voetnoot4), dus horewi lien,
Ende int gheberchte van Lombardien.
In Almaengen vintmense mede
750[regelnummer]
In roetsen in stenegher stede.
Ga naar margenoot+ Lipparia es over een
In Lybia een wonderlec steen.
Alst ghevallet teneghen stonden,
Dat beesten vlien voer die honden,
755[regelnummer]
Natuere leertse daer te vliene,
Ga naar margenoot+ Als te hem diene van messciene
Al besceermet voer die honde,
Want en es die hem ghescaden condeGa naar voetnoot5).
Ligurius es een steen diere,
760[regelnummer]
Die coemt van linx den diere,
Van sire orine dat et laet,
Also alst hier voren staet
| |
[pagina 220]
| |
In den boec van den dierenGa naar voetnoot1).
Linx pleghet ere manieren,
765[regelnummer]
Alst sine orine maect te hant,
So worptet daer op dat sant,
Om dat benijt des menschen bate;
Maer niet en diet hem die ate,
Dies daer verhaert so te steneGa naar voetnoot2),
770[regelnummer]
Sine vaerwe dies ghemene
Roet ende een deel bruun der mede.
Plinius seghet over waerhede,
Dat hi roet es over een
Ghevaerwet als die carbonkel steen,
775[regelnummer]
Maer dat hi nachts niet en es claer.
Lapidaris seyt over waer,
Dat hi es van vaerwen groene.
Nuttelec es hi te menighen doene,
Maer alremeest die den lechame
780[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Bestopt hevet ende die mesquame,
Ga naar margenoot+ Op datmene met watre dwaet,
Hi doet dat die mesquame tegaetGa naar voetnoot3);
Ende dien sine vaerwe es ontfallen,
Hi ghevetse hem weder met allen.
785[regelnummer]
Paelgen trect hi ende ontfaet,
Ghelijc dat doet de ghegaetGa naar voetnoot4).
Margarita es over een
Een dorpressius steen,
Ende heet sineGa naar voetnoot5) musselen diene draghen.
| |
[pagina 221]
| |
790[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Solinus horic ghewaghen,
Dat die musselen zonder waen
Die si van den douwe ontfaen;
Ende na dat die tijt es int jaer,
Donker roet of wit of claer
795[regelnummer]
So es die margarita ghedaen.
Men hevet dat niet verstaen,
Ga naar margenoot+ Datmen noyt in enech lant
Meer dan een te gadre vant,
Dies heetmen steen unioenGa naar voetnoot1).
800[regelnummer]
Sin vaerwe es best in dit doen,
Dat hi wit es ghelijc alune.
Sine cracht es witGa naar voetnoot2) int commune,
Datmer of mach maken doen
Specie dyamargaritoen,
805[regelnummer]
Dies cranker maghen goet,
Dus seghet Plinius, die was vroet.
Pays verleent hi ende vrede,
Ende ghevet grote ghesonde mede.
Hi maect den sinen reyne ghemoet,
810[regelnummer]
Onder haer hovet als sijt ne voetGa naar voetnoot3).
Ghemenelike ende over een
Heitewi perle desen steen.
Magnes es sonder waen
Als een isermael ghedaen.
815[regelnummer]
Sijn nature es sulc ghemect,
Dat hi iser an hem trect,
Ga naar margenoot+ Ist datter een seilsteen si;
Maer esser gheen seylsteen bi,
| |
[pagina 222]
| |
So seghemen dat hies niet en doetGa naar voetnoot1).
820[regelnummer]
Ter toeverien es hi goet,
Ende oec heeft hi ene cracht,
Diemen over wonder acht.
Ga naar margenoot+ Wie hem dies ontsiet te vele,
Dat sijn wijf met andren spele,
825[regelnummer]
Sal hi legghen den magnet,
Omme tondervinden bet
Alsie slapende leghet sochteGa naar voetnoot2).
Es si van reynen ghedochte,
Ga naar margenoot+ Si sal slapende als ende als
830[regelnummer]
Haren man nemen om den hals.
Die onghetrouwe sal met allen
Neder van den bedde vallen.
Dese steen die maect den vrede
Tuschen vrouwen ende mannen mede.
835[regelnummer]
Ghewreven ende met melke begaet
Es hi goet hem diet water laetGa naar voetnoot3).
In India lesic datmen vant,
Ga naar margenoot+ Ende in Tragoditen lant.
Ysidorus seghet int leste,
840[regelnummer]
Dat die gheleuste sijn die besteGa naar voetnoot4),
Ende dat hi glas ende yser bede
An hem trect wel gherede.
Menfites dat es een steen,
Dien men vint over een
845[regelnummer]
In Egipten, ende es wel naer
| |
[pagina 223]
| |
Roet als vier ghedaen, dats waer.
Desen steen wrivemen te sticken,
Ende minghet met aisine dicken,
Ende ghevet nutten tien tiden
850[regelnummer]
Diemen bernen sal of sniden,
Sone ghevolensi quaet no goet,
Watmen haren live doet.
Melonites es vonden
Ga naar margenoot+ In Arabia bi stonden,
855[regelnummer]
Donker groene zonder waenGa naar voetnoot1),
Een deel na die miraude ghedaen,
Maer niet so doerclaer.
Dese steen besceermt, dats waer,
Kindre in hare jonchede
860[regelnummer]
Voer onghevalle in menighe stede.
Medus es een steen van Meden
Met en lettelkijn groenheden.
Ga naar margenoot+ Met vrouwen melke, horic ghewaghen,
Die een knapelijn heeft gedraghen,
865[regelnummer]
Salmense malen, men sal mettien
Blinden weder gheven haer sien.
Wrijftmenne met water, so es hi quaet
Ga naar margenoot+ Hem diere mede sine oghen dwaet:
Hi verliest bede sijn oghen.
870[regelnummer]
Drinct hijt, hine can niet ghedoghen,
Noch ontflien noch ontscuwen,
Hine moet sine longhe spuwenGa naar voetnoot2).
Onichinus dats over een
Een utermate dier steen,
| |
[pagina 224]
| |
875[regelnummer]
Ende es ghevaerwet ende ghedaen,
Ende van der grote, sonder waen,
Dat eens menschen naghel siGa naar voetnoot1).
Aldus seghet die glose mi,
Ga naar margenoot+ Die ons die bible ontbint,
880[regelnummer]
Die doeghet diemer an vint:
Jeghen scoerve es hi goet, dats waer,
Ende hi maect dat anschijn claer,
Ende riect doerwel, alsmen seghetGa naar voetnoot2),
Alsmene op die colen leghet;
885[regelnummer]
Ende die sijn oghen hevet quaet,
Men legghene daer op, hi gaet
Sonder quetsinghe tonghedure,
Ende purgiert die natureGa naar voetnoot3);
Ende dit es te wonderen wel,
890[regelnummer]
Want men seghet int bispel:
Toghe es een herberghe clene,
Ga naar margenoot+ Et en ontfanghet gaste neghene.
Onix es een diere steen,
Swart es hi meest over een,
895[regelnummer]
Ende ghetafelt some met witten,
Some met blauwen, die wel sittenGa naar voetnoot4).
Hi maect sinen draghere coene;
In slaepe es si van goeden doene,
Want hi verdrivet serichede
900[regelnummer]
Ende elfs ghedroch ende sulke ding mede.
Maer dits te lachteren als ende als,
Es datmenne draghet an den hals,
| |
[pagina 225]
| |
Ga naar margenoot+ Dat hi maect orloghe ende strijt,
Ende vele spuens talre tijtGa naar voetnoot1);
905[regelnummer]
Maer dese quaetheit hi beghevet,
Alsmen sardius daer bi hevetGa naar voetnoot2).
Es een steen, heet aldus.
Desen heten alle brieve
910[regelnummer]
Patroene ende bescermer der dieve,
Want diene draghet hi bedect dien,
Datmenne niet en can ghesien:
Also verdonkert hi haer sieneGa naar voetnoot4).
Dit es wonder van ghesciene:
915[regelnummer]
Des draghers oghen maect hi claer,
Dat hi siet verre ende naer.
Sine vaerwe swighet tghedichte,
Om datmene niet ne vint lichte.
Orites es een steen groen al,
920[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Goet es hi jeghen onghevalGa naar voetnoot5).
Sulke vintmen swart ende ront.
Die van venine es ghewont,
Netten in olien ende striker op desen,
Hi sal te hant wel ghenesen.
925[regelnummer]
Een derde es na iser ghedaenGa naar voetnoot6),
Die doet vrouwen kint ontfaen,
Ende draghense kint sonder waen,
Hi doetse ghenesen saen.
930[regelnummer]
Es een steen ende heet aldus,
| |
[pagina 226]
| |
Blont, alsmen over waer hout,
Ende some ghedaen na den crisout
In groene in die ghelikeGa naar voetnoot1).
Dese gheneset daertitike;
935[regelnummer]
Ende es nochtanne te wonderen mere,
Ist datmen desen duwet sere,
Dat hi smenschen hant bescout:
Soetelike wil hi datmene houtGa naar voetnoot2).
Panthera dats een steen ghedaen
940[regelnummer]
Van menigher vaerwe zonder waen,
Ghenoemt na panthera dat dier,
Dat van scoenheit es so fier.
Ga naar margenoot+ Die desen draghet, hi scauwen ane
Tileke bi sonne opgane,
945[regelnummer]
So sal hem die dach al duere
Ga naar margenoot+ Ten besten gaen sijn aventuere.
Verwoethede doet hi ghenesen.
Uut India brinctmen desen.
Alse menighe virtuut men hem ghevet,
950[regelnummer]
Als hi menighe vaerwe hevet.
Prassius es een steen al groene,
Schone ende goet te ghenen doene,
Sonder van vaerwen allene;
Wantmen vercoepter menich ene
955[regelnummer]
Over die miraude fijnGa naar voetnoot3),
Maer dicker es die vaerwe sijn.
Pirofilus dats een steen,
Daer Esculapius over een
Tote Augusten Octaviaen
| |
[pagina 227]
| |
960[regelnummer]
Dustane dinc of doet verstaen:
Ga naar margenoot+ Hi sprect: mans herte die met venine
Ghedoet es, of met sulker pine,
Als herte evele es, blivet doet,
Datmen altoes in een vier groet
965[regelnummer]
Sijn herte verbernen niet en canGa naar voetnoot1).
Ga naar margenoot+ IX jaer achter een dan
So salmen des mans herte legghen
In een vier, dit es sijn segghen,
So wort si te stene dus,
970[regelnummer]
Ende die steen heet pirofilus,
Die hevet sonderlinghe macht;
Want hi sinen man bewacht
Van donre ende van blixeme mede,
Ende maect lantshere talre stede
975[regelnummer]
Seghevri altoes te sine,
Ende seker van venine;
Ende hi besceermet die gadoet,
Want wien in die hant hevet bloet,
Hine rijt nemmermeer sonder waen,
980[regelnummer]
Die steen en si van hem gedaen;
Maer in evele ende in pine
Staet hem eenparleec te sineGa naar voetnoot2).
Ga naar margenoot+ In der serpenten boec so es
Geschreven van Aristoteles,
985[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Dat Alexander desen droech
In een cledekijn diere ghenouch
Talre tijt sinen live na;
Ende doe hi keerde van India,
Soude hi hem doer sine bate
| |
[pagina 228]
| |
990[regelnummer]
Dwaen ende baden in die Eufrate.
Daer dedi van hem ghemene
Dat purpur cledekijn metten stene.
Een serpent quam daer ghereet,
Dat den steen uten clede beet,
995[regelnummer]
Ende spuweden in die riviere.
Gheleu blauwe es sine maniereGa naar voetnoot1).
Saphirus es een edel steen,
Hemelblau es hi over een.
Die beste comen van Indi,
1000[regelnummer]
Nemmermeer doerscinen siGa naar voetnoot2).
Den lechame es goet datmense draghet.
Ga naar margenoot+ Hitte van binnen hi verjaghet,
Ga naar margenoot+ Hi doet oec dat sweet verdroghenGa naar voetnoot3).
Sere goet es hi den oghen,
1005[regelnummer]
Die voerhoeftswere doet hi ghenesen,
Jeghen ronge mach niet beter wesenGa naar voetnoot4).
Dat swaer evel gheneest hi, dats mere,
Dat heet Noli me tangere;
Maer hi ontfanghet al daer medeGa naar voetnoot5).
1010[regelnummer]
Jeghen nijt ende boeshede
Es hi nutte ende jeghen vaer;
Te paise es hi goet over waer.
Maer diere wille op hebben ere,
Moet hem houden reyne sere.
1015[regelnummer]
Men vint saphire al nu
Tonser Vrouwen, heet AmpuGa naar voetnoot6),
| |
[pagina 229]
| |
Maer hem die meneghe, alsmen seghet,
Lettel virtuut anleghet;
Maer some vintmense ghedaen wale
1020[regelnummer]
Na safiere orientale,
Die sijn van doegheden bekent.
Some saphier van Orient
Ga naar margenoot+ Sijn ghemanc mettien robijnGa naar voetnoot1);
Ga naar margenoot+ Dat seghemen dat die besten sijn.
1025[regelnummer]
Smaragdus es der mirauden name,
Van groenre vaerwe bequame.
Men vintse sere menighertiere.
Die fijn sijn ende diere
Comen uten lande van Cyten,
1030[regelnummer]
Daer voghel gripen daer om verbiten
Lieden diese hem willen stelen.
Engheen volc en cansi bet ghestelenGa naar voetnoot2)
Dan liede, die heten Arimaspi,
Ende maer een oghe hebben si,
1035[regelnummer]
Dat voeren hem int hovet staet.
Si vechter omme, hoe soet gaet,
Ende nemense hem met crachten.
Maer voer valschers elc hem wachte:
Si sijn te conterfetene goet.
1040[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Maer die den goeden hebben moet,
Hi moetene hebben harde claer.
So groene es hi, dat al openbaer
Ga naar margenoot+ Die lucht, die es bi den stene,
Groene mede scijnt ghemene,
1045[regelnummer]
So dat no weder sonne no scade
| |
[pagina 230]
| |
Hem en deren in ghenen radeGa naar voetnoot1).
Waerdelike moetmene draghen,
So can hi tgrote evel verjaghen,
Ende hi maect die oghen claer.
1050[regelnummer]
Lief maect hi sinen here, dats waer,
Ende hi meeret taerdsche goet.
Oec es hi den ghenen goet,
Die besoeken heimelichedeGa naar voetnoot2).
Tempeest verdrivet hi mede.
1055[regelnummer]
Luxurie coelt hi; diene sal draghen
Moet reine sijn, horic ghewaghen.
Sardonix es een steen hart,
Roet ende wit ende swart,
Als of hi van onichinus,
1060[regelnummer]
Van onix ende van sardius,
Van hem drien ghesondert ware.
Nuttelec es hi ende orebare
Ga naar margenoot+ Die misselec es in sinen sin,
Want hi verlamenteerten daer inGa naar voetnoot3).
1065[regelnummer]
Hi doet stelpen menstrua.
Van Indi, van GermaniaGa naar voetnoot4)
Coemt hi; haer som sijn ghegraven,
Ende die sijn meest waerd van haven.
Sardius es, sonder waen,
1070[regelnummer]
Een steen na roder aerde ghedaen.
Bloet stemmet hi, daer hi es mede,
| |
[pagina 231]
| |
Ne doet onix ghene felhede.
Sulke wanen dat dese steen
Ende corangeline sijn een.
1075[regelnummer]
SaviusGa naar voetnoot1), alsmen bekint,
Es een steen dien men in Saviots vint,
Ga naar margenoot+ In een eylant in die Zuut zee.
Ga naar margenoot+ Na sine groete weghet hi me
Dan mach ghedraghen sine ghewout.
1080[regelnummer]
Met hem polliertmen gout.
Hi paisiert des menschen sin;
Maer een quaetheit heeft hi in
Vrouwen, diene hebben, als wijt horen:
Hine laet hare vrucht niet sijn verlorenGa naar voetnoot2).
1085[regelnummer]
Siries, als ic hore lien,
Es een steen in Surien.
Ysidorus, die niet nes sot,
Seght dat hi in watre gheheel vlot,
Ende hi sinct, es hi tebroekenGa naar voetnoot3):
1090[regelnummer]
Dit sijn wonderlike sproeken.
Succinus dats dammersteen.
Ysidorus seght over een,
Dat et sap van pijnbome si,
Ende daer uut rinnet, ende bedi
1095[regelnummer]
So verhartet tenen stene.
Dit vintmen groet ende clene.
Men macht met wriven waermen soGa naar voetnoot4),
| |
[pagina 232]
| |
Et heeft op caf ende stro.
Sijn roec, dats over waer bekent,
1100[regelnummer]
Vliet bi naturen elc serpent.
Vrouwen die in pinen gaen
Ga naar margenoot+ Es die roeke goet ontfaen.
Ga naar margenoot+ In Goten vintmen dese stene
In someghen watre ghemeneGa naar voetnoot1).
1105[regelnummer]
SelonitesGa naar voetnoot2) es over een
Een utermaten diere steen,
Purperin roet, groene ende wit.
In India, wi vinden dit,
Si draghen die grote sleckenGa naar voetnoot3).
1110[regelnummer]
Wi horen wonder drof vertrecken,
Dats dat hi leert te ghesiene
Dinghe die sijn te ghesciene.
Die weten wille wat sal ghescien,
Pense dit of dat van dien,
1115[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Coemt dan iet in sinen moet,
Dat sonder twifel ghescien moet,
Et blivet so vaste in sijn ghedochte,
Dat hem niemen uutbringhen mochteGa naar voetnoot4).
Metter maen in elke maent
1120[regelnummer]
Wast sine cracht ende waent.
Ter manen ontfanghen, zonder ghile,
Gheduert die cracht ene wile;
Ende al wassende, sonder saghe,
Gheduert die cracht toten middaghe.
1125[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Alsi waent moet die cracht vlienGa naar voetnoot5).
| |
[pagina 233]
| |
In viere en mach hem niet messchien.
Tusschen vianden maect hi vrede,
Isike gheneest hi medeGa naar voetnoot1).
Topasius hevet grote ghewout,
1130[regelnummer]
Een steen es ghedaen na gout,
Utermaten cout van naturen,
So datmen seghet in scrifturen,
Dat hi een vat, datmen siet wallen,
Vercouden doet entien walme vallen.
1135[regelnummer]
Sere so es hi vermaert
Hem die van spenen es verswaertGa naar voetnoot2).
Gramscepe ende onsuverhede
Verdrivet sine moeghenthede.
In Arabia, als wi lesen,
1140[regelnummer]
Heeftmen dicke vonden desen.
Ga naar margenoot+ Hier endic die wort van den stenen.
Ets waer, van andren somech enen
Vintmen lichte in andren boeken,
Maer hier in mijn ondersoeken
1145[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Sone vindic ander bescheet,
Daer ic of dorste dichten ghereet.
Nu suldi horen voert bedieden
Van den stenen, dies vele lieden
Wondert, hoemense maken mochte,
1150[regelnummer]
Wat cracht ic daer of besochte;
Maer so watmer of seghet,
Ga naar margenoot+ Ic en rade niet, datmer an leghet
Te vasten waen, no min no meere,
Maer allene in onsen Here,
1155[regelnummer]
Diet alle nemet ende ghevet,
| |
[pagina 234]
| |
Ende die ewelike levet.
Sulke es die utewaert coemt,
Ende sulke stene sint diemen noemt,
Quame een onder coepman.
1160[regelnummer]
Die inwaert sijn ghegraven dan
Heetmen inghegravene stene.
Dese hout tLatijn in al ghemene.
Hoert den waen van desen dinghen,
Als ons quam van den ouderinghen.
1165[regelnummer]
In wat steen, als ict vernam,
Ga naar margenoot+ Ghemaect staet lyoen of ram,
Jof sagittarius, dats bekent
Een steen emmer van Orient.
Hi es goet jeghen den rede,
1170[regelnummer]
Ende doet den man ghemint sijn mede.
Hi gheneest die twater heeft in,
Ende hi ghescaerpt enen sin,
Ende maecten gheraect van spraken
Ende seker van sinen sakenGa naar voetnoot1).
1175[regelnummer]
Die steen die den stier in draghet,
Jof campitoriumGa naar voetnoot2) of die maghet,
Dien seghtmen sere cout wesen,
Ghesacreert ende belesenGa naar voetnoot3).
Daer du ghevenijns in siesGa naar voetnoot4),
1180[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Jof aquarijse, ghelove dies,
Hi es goet jeghen den vierden rede,
Ende ghevet die bate mede,
| |
[pagina 235]
| |
Ende jeghen die jucht dies ghelike,
Des ghelovet sekerlike,
1185[regelnummer]
Ende oec jeghen den derden rede.
Ga naar margenoot+ Ghesacreert heeftmense mede.
Vinstu ghegraveert enen man,
In die rechter hant een sekele dan,
Ga naar margenoot+ Die ghevet grote moeghenthede
1190[regelnummer]
Alle daghe van wassene medeGa naar voetnoot1).
Vinstu staende, des ghelovet,
Enen man ende eens rams hovet,
Hi maect sijn draghere lief overal
Met lieden, met beesten deer alGa naar voetnoot2).
1195[regelnummer]
Vinstu in enen stene dan
Ghemaect enen ghewapenden man,
Of ene maghet, zonder waen,
Hare cleder wide ondaen,
Ende dan in die hant een rijs,
1200[regelnummer]
Hies ghesacreert in alre wijsGa naar voetnoot3)
Ende goet jeghen ongheval.
In wat stene men vinden sal
Sonne ende mane ghegraveert,
Dats die luxurie weert,
1205[regelnummer]
Vinstu ghemaect enen man,
An die voete ghevloghelt dan,
Ende een roede in die luchterhant,
Ende een serpent daer omme gherantGa naar voetnoot4),
Ga naar margenoot+ Die maect sinen draghere ghesont,
1210[regelnummer]
Vol gracien ende wijs talre stont.
Alsmen ghemaect siet enen man,
Een palme in sijn hant nochtan,
| |
[pagina 236]
| |
Hi ghevet sinen draghere seghe
Ende lief met prensen alle weghe.
1215[regelnummer]
Vinstu ghemaect tenigher stonde
In stene jaghers of honde,
Jof heert of hase, hi doet ghenesen
Van frenesien, als wi lesen.
Daermen in een serpent vint,
1220[regelnummer]
Ende men op sijn ric oec kint
Ga naar margenoot+ Ene cruke, ende enen raven
Op sinen staertGa naar voetnoot1), hi maect van haven
Sinen draghere rijc ende vroet,
Ende quade hitte hi tempren doet.
1225[regelnummer]
Waer so een scip met zeile in staet,
Ga naar margenoot+ Dats der coepman toeverlaet,
Wantet ghevet hem gheval.
Waer somen vindet overal
Met enen swaerde enen man,
1230[regelnummer]
Dats die seghe gheven can.
Daermen in siet staende den aren,
Die behout die here te warenGa naar voetnoot2).
Daermen in vint enen swane,
Die quijt die swarte quartane,
1235[regelnummer]
Ende hem dien die jucht verswaertGa naar voetnoot3).
Darmen in siet een ghevloghelt paert,
Hi es goet in wighe ende in tornoye,
Hi hout die paerde van vernoyeGa naar voetnoot4),
Ende hi gheeft dapperheit ende moet.
| |
[pagina 237]
| |
1240[regelnummer]
Saghstu steen daer wijf in stoet,
Al omme ende omme wide ghehaert,
Die hande hanghende nederwaert,
Ende trianghele op haer hovetGa naar voetnoot1),
Sittende in enen setel, dies ghelovet,
1245[regelnummer]
Die ghevet troest ende ruste mede
Na aerbeyt ende siechede.
Heefstu oec ghemaect ghesien
Enen man knielende op die knien,
Slaende enen lyoen fier,
1250[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Jof een ander wonderlec dier,
Hi ghevet in allen striden seghe:
Ghevaerwet wil hi sijn alle wegheGa naar voetnoot2).
Vinstu in enen steen twee larenGa naar voetnoot3),
Ende tusschen hem een serpent te waren,
1255[regelnummer]
Hi maecten behendich diene hout,
Bequame den lieden, staerc ende stout.
Dus verre sach ict in Latine 'staen,
Der ouder vroeder liede waen,
Die ic algader niet versteke,
1260[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Noch over rechte waerheit spreke,
Want men vint der auctore niet,
Daerment of bescreven sietGa naar voetnoot4),
Ga naar margenoot+ Voert verneemt ende verstaet wel,
Dat een philosophe, hiet TochelGa naar voetnoot5),
| |
[pagina 238]
| |
1265[regelnummer]
Een Juede, die hier volghet naer,
Van taelgenus scrijft al over waer,
Ga naar margenoot+ Ende seghet oec al sonder spel,
Dat die kinder van Israhel
Dit maecten ende van desen dinghen,
1270[regelnummer]
Doe si doer die woestine ghinghen.
Nochtanne seyt broeder Alebrecht,
Dat hi niet en raet over recht,
Datmen desen sal al gheloven,
Maer Gode allene van daer boven.
1275[regelnummer]
Alsmen in jaspen ghesien can
Met enen schachte enen man,
Ende met enen scilde mede,
Onder sinen voeten daer ter stede
Een serpent, die hevet macht
1280[regelnummer]
Jeghen al datmen viande acht,
Daer du in sies den vlieghenden man,
Dies goet te comenscepe dan.
Vintmen in enen crisout
Een wijf, die enen voghel hout,
1285[regelnummer]
Ende in dander hant enen visch draghet,
Hem es hi goet die boetscap draghetGa naar voetnoot1).
Ist datmen tortelduve vint
Met enen telghe, hi woert ghemint
Van der werelt al ghemene,
1290[regelnummer]
Die draghere es van ghoenen stene.
Ga naar margenoot+ Daermen in enen steen bekent
Den sagittare ende een serpent,
Als of si onderlinghe streden,
Die hevet macht te maken vreden.
| |
[pagina 239]
| |
1295[regelnummer]
Vintmen in enen witten steen
Ene maerminne over een,
In die hant een spieghel, nu goeme,
In dander den telgh van enen boeme,
Ga naar margenoot+ Die wille staen in goude fijn
1300[regelnummer]
Ende in die hant beloeken sijn.
Ga naar margenoot+ Sulke cracht seitmen van dien:
Hine laet sijn draghere niet sien.
Als in enen jaspe groene
Een cruce staet, hi es van den doene,
1305[regelnummer]
Dat sijn draghere niet en mach
Verdrinken noch nacht, noch dach.
Ga naar margenoot+ Moghestu in enen steen bekinnen
Een basiliscus met ere merminnen,
Diene heeft ghetroest hem seker te sine
1310[regelnummer]
Onder beesten van venineGa naar voetnoot1).
Maerke, die oyt in stenen vant
Enen man, ende in die hant
Van enen viant die ghedane,
Dus ist ghescreven, ic wane,
1315[regelnummer]
Ghehornet ende ghevloghelt bede,
In dander hant een serpent gherede,
Onder sine voete enen liebaert,
Boven dese figuren opwaertGa naar voetnoot2)
Boven staende sonne ende maen,
1320[regelnummer]
Dese begaert in lede te staenGa naar voetnoot3).
Hier mede men duvele so verzaghet,
| |
[pagina 240]
| |
Dat si segghen watmen hem vraghet.
Vinstu in den jaspe enen man,
Een bondel gras op den hals dan,
1325[regelnummer]
In silvere moet sijn sine stede.
Hi leert kennen alrehande siechede,
Ende stemmet bloet in elker stede,
Ende ghevet erehande waerdichedeGa naar voetnoot1).
Desen, als ict bescreven vant,
1330[regelnummer]
Droech Galienus an sine hant.
Vinstu in enen swarten stene
Ga naar margenoot+ Enen man staende, als ict mene,
In sijn rechter hant ghedreghen
Een sceptrum, als coninghe pleghen,
1335[regelnummer]
Op die luchter hant enen voghel,
Wide ondaen elken vloghel,
Enen cocodril onder die voete,
Ga naar margenoot+ Hi draghet gherechte boete
Jeghen des viants toeverie,
1340[regelnummer]
Ende verdrivet sine partie,
Daer si die liede hebben besetenGa naar voetnoot2).
Alexander, wilmen weten,
Droech dustanen sonder waen,
Ende hi wil in ysere staenGa naar voetnoot3).
1345[regelnummer]
Vinstu in enen swarten steen
Enen man sittende over een
Op enen lupaerde, ende hout een riet,
Dese laet quade besten niet
Ga naar margenoot+ Sinen draghere coemen an.
1350[regelnummer]
Vinstu ghemaect enen man,
| |
[pagina 241]
| |
Enen hase in sijn rechter hant,
Een roede in die luchter, es bekant,
Van goud sal sijn sine stede.
Hi hevet macht te gheven vrede
1355[regelnummer]
Ende seghe int ghedinghe.
Ne ghene beeste in sonderlingheGa naar voetnoot1).
Nigromanciene over een
Pleghen te hebben desen steen.
Alsmen in enen steen vinden can
1360[regelnummer]
Op thovet enen ghecroenden manGa naar voetnoot2),
Ende hi in die rechter hant hout
Een sceptre na sconinx ghewout,
In die luchter hant een palmerijs,
Onder sinen voeten of stoel of lijsGa naar voetnoot3),
1365[regelnummer]
In goude salmen desen draghen;
Want hi doet ere bejaghen.
Neghene ding bestaet hi mede
Na Gode, na wetachtichede,
Hine comets over, wiet over eenGa naar voetnoot4).
1370[regelnummer]
Alsmen vint in enen steen
Enen boem, ter rechter siden dan
Een wijf, ende enen manGa naar voetnoot5),
Ga naar margenoot+ Die versoent, al sonder blijf,
Werringhe tuschen man ende wijf.
1375[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Alsmen in enen stene siet dan
In die rechter hant enen manGa naar voetnoot6)
| |
[pagina 242]
| |
Ga naar margenoot+ Een lampe, in die luchter hant
Eens wijfs hovet, als ict vant,
Soes hi die vrede jaghet;
1380[regelnummer]
Maer diene over hem draghet
Als hi slaept, seghet tghedichte,
Menne can hem niet ghewecken lichte.
Die in enen steen vint, leesmen hier,
Enen ram ende enen stier,
1385[regelnummer]
Hi es goet enen talemanGa naar voetnoot1),
Ende hem die twater heeft nochtan.
Vintmen enen man, alsmen ghewaghet,
Die in die hant een sekele draghet,
Die bejaghet gracie ende lieve.
1390[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Alsmen vint, segghen die brieve,
Enen man ende in die hant ene roede,
Dies herten goet van overmoedeGa naar voetnoot2).
Alsmen vint als ende als
Enen man ende een horen om den hals,
1395[regelnummer]
Dies goet jeghen verwoethede
Ende jeghen faucomen medeGa naar voetnoot3).
Alsmen oec ghevinden can
Enen steen half osse, half man,
Die ghevet ende staerct den sin
1400[regelnummer]
Tallen dogheden int beghinGa naar voetnoot4).
Vintmen in stenen, als wi horen,
Een hasekijn met langhen oren,
Dies goet jeghen der beesten doen.
| |
[pagina 243]
| |
Vintmen in enen steen enen boem,
1405[regelnummer]
Hi es goet jeghen die drope over eenGa naar voetnoot1).
Alsmen vint in enen steen
Enen capricornen ende enen aren,
Hi es goet in coemanscep, te waren.
Alsmen den dromedaris vint,
1410[regelnummer]
Ghesparseder manen of dade wintGa naar voetnoot2),
Dat es hi die maken can
Vrientscap tuschen wijf ende man.
Ga naar margenoot+ Alsmen in enen steen weet
Ga naar margenoot+ Een wijf ende op thovet een cleet,
1415[regelnummer]
Ende omtrent die hande mede,
Ga naar margenoot+ Dies goet jeghen moethede.
Sietmen in enen steen nochme
Een tortelduve ende jonghen twe,
Dies emmer gracien goet
1420[regelnummer]
Ende nuttelec in stoerm zeevloetGa naar voetnoot3).
Men vint ghescreven in hem somen
Enen voghel met ere bloemen
In sinen bec, dies nuttelec sere
Om gracie ende omme ere.
1425[regelnummer]
Alsmen in enen steen siet dit:
Enen man die op enen stoel sit,
Gecroent ende die hande ondaen
Te hemele waert, ende dan staen
Hem vieren, die sijn sitten draghen,
1430[regelnummer]
Nem datmen di sal ghewaghen:
Ga naar margenoot+ Dats mastijc ende terebint,
| |
[pagina 244]
| |
Ende lech onder den steen ghint
In een selverin vingherijn,
Ende dat sal also swaer sijn
1435[regelnummer]
XII waerven als die steen;
Lecht onder dijn hovet al in een,
Di sal dromen die selve ding,
Die in dine herte ging,
Ende die du pensdes ende wilt,
1440[regelnummer]
Doe alstu di wakende hiltGa naar voetnoot1).
Alstu gheminghet sies over een
In den jacinct enen witten steen,
Ende in den witten dan een paert,
Die steen es te gracien waert
1445[regelnummer]
Ende glorien ende eren niet clene.
Als du vints in enen stene
Een scumende paertGa naar voetnoot2), ende dan
Daertoe met ere ceptren enen man,
Hem, die boven liede hevet macht,
1450[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Es hi nuttelec gheacht.
Dits dat ic van stenen vant,
Diemen vint in menech lant,
Van hare cracht, van hare taelge;
Ende weet dat ic sonder faelge
1455[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Dat ware dichte, sonder begheven,
Na dien dat ict vant bescreven.
Maer ghelijc als in eersten stonden,
Om ons vaders Adaems zonden,
Alle aertsche creaturen
1460[regelnummer]
Omtrent waren bi naturenGa naar voetnoot3),
| |
[pagina 245]
| |
So verloren die diere stene
Hare cracht vele int ghemene;
Ende ghelijc oec als die man
Bi den doepsele versoent dan,
1465[regelnummer]
Omme te comene daer mede
Ten state der onnoselhede,
Also doetmen stene ghenesen
Met worden, diemer toe can lesenGa naar voetnoot1),
Dat si van der eerster mesquame,
1470[regelnummer]
Die si namen van Adaeme,
Ende van der smette ende van der plaghe,
Ga naar margenoot+ Die si nemen alle daghe
Van onsen onreynen doene,
Comen van eersten paerdoeneGa naar voetnoot2),
1475[regelnummer]
Ende hem die moeghentheit coemt an,
Die si hadden eer zonde began.
Hier ent van stenen die tale.
Hoert voert van die VII metale.
|
|