Der naturen bloeme
(1878)–Jacob van Maerlant– Auteursrechtvrij
[pagina 246]
| |
Boek XIII.
Ga naar margenoot+ In der adren van der aerde
Ga naar margenoot+ Es menech ding van groter waerde;
Maer die metale, der VII sijn,
Daer si goet sijn ende fijn,
5[regelnummer]
Sijn nuttelixte van hem allen.
Van dien, mach et ons ghevallen,
Sullen wi tellen in waren saken,
Ende dan des boecs een ende maken.
Ga naar margenoot+ Aurum hetewi dat gout.
10[regelnummer]
Platearius seght: sijn ghewout
Es alsment te pulvere wrivet,
Ende ment in specien doet daert blivet,
Al sulc als die art bescrivet,
Dat et laserscep verdrivet,
15[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende et rongen doet ghenesenGa naar voetnoot1).
Wonde met goude, als wi lesen,
Diene swellet nemmermere.
Ga naar margenoot+ Een masse van goude es II waerf mere
Sware dan selver of tin.
20[regelnummer]
Negheen roest coemter in.
Ghetempeert ist goet ende diere,
Ende altoes van clare maniere.
Soet roder es in sijn ghedane,
So hem meer prijs leghet ane.
| |
[pagina 247]
| |
25[regelnummer]
Des menschen sien maectet clare.
Bi viere purgiertment, dats ware,
So blivet al die valscheit dan
Int vier, die hem volghet anGa naar voetnoot1).
Adren die uut berghen springhen
30[regelnummer]
Vintmen die gout voer hem bringhen;
Dits in menech lant verre ende bi,
Maer int lantscep van Endi
Vintmen dat beste, sonder waen:
Dit doet ons Moyses verstaen.
35[regelnummer]
Argentum dats selver in ons tale,
Ghetempert cout ist, weetmen wale,
Ga naar margenoot+ Als ons Platearius seghet,
Daer dese virtuut an leghet:
Jeghen fleume vet ende nat
40[regelnummer]
Salmen ghepulvert nemen dat,
Ende in latuarie minghenGa naar voetnoot2),
Want et es goet te sulken dinghen.
Wel ludende ist ende ghevet clanc,
Op dat met copre es ghemanc.
45[regelnummer]
Dit vintmen in menighen lande
Ga naar margenoot+ Den mensche te scade ende te scande,
Want ets te waert ende te diere.
Men purgiert metten viere,
Ende sijn roec es sere quaet.
50[regelnummer]
Ic en weet hem te helpene raet
Met roke vele, die maect wiroec
Jof ander diere spise oecGa naar voetnoot3).
Oec vintmen quicselver mede
| |
[pagina 248]
| |
Ga naar margenoot+ In daerde in menigher stede,
55[regelnummer]
Daerment wint met groter pine.
Ets goet te menigher medicine,
Maer sere cout ist van naturen.
Voer sinen roec ist quaet gheduren,
Ga naar margenoot+ Ets den senewen grote vrucht,
60[regelnummer]
Want daer of so coemt die juchtGa naar voetnoot1).
Electrum es, dat weetmen wale,
Ene spise van metale,
Dat men onder die aerde
In Cipren vint van groter waerde,
65[regelnummer]
Ende es roder dan silver si,
Ende bleker dan gout daer bi.
Ets waer, men maket bi der aert,
Maer dat nes niet also waert,
Als dat die nature bringhetGa naar voetnoot2).
70[regelnummer]
Die ghene diet maken can, hi minghet
Selver met goude ende elc som,
Dat so heetmen clerumGa naar voetnoot3);
Maer dat nes dat fraie niet.
Hoert wat fraie electrum pliet:
75[regelnummer]
Ist datmer of maect een vat,
Ende men venijn doet in dat,
Et scarrent ende verlieset mede
Sine vaerwe op die stedeGa naar voetnoot4),
So datment puren moet met viere:
80[regelnummer]
Dits sine fraie maniere.
Ga naar margenoot+ Es dats coper overwaer.
Nature gheeft hem luut claer,
| |
[pagina 249]
| |
Ga naar margenoot+ Op dat met hem met ghewout
Gheminghet si selver, tin ende gout.
85[regelnummer]
Allene es sijn luut so claerGa naar voetnoot1),
Dat et doren quest, dats waer.
Niewer vintment verre noch na
Dan int lant van Germania,
Dat wi Sassen heten nu.
90[regelnummer]
Van copre maectmen, segghic ju,
Met groter pine ende met viere
Een mes van ere maniere,
Ga naar margenoot+ Dat amicalais heet int Latijn,
Ende, wanic, wel macht letoen sijnGa naar voetnoot2).
95[regelnummer]
Voer waer so wanen boeke som,
Dat et si electrum.
Stannum heetewi dat tin,
Dat vintmen niet verre hin
In Cornuaelie in Inghelant,
100[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Want wilen ment els niet en vant,
Maer nu heeftment in corten tiden
In Germania vonden siden.
Dats van naturen claer ende wit,
Maer lichtelike et besmit.
105[regelnummer]
Met copre wel te recht ghemanc
Ghevetet harde soeten clanc.
Plumbum heetmen in Dietsche hier biGa naar voetnoot3),
Loet int lant segghewi.
Van sire nature ist seer swaer,
110[regelnummer]
Ende men seghet over waer,
| |
[pagina 250]
| |
Dat min aerghet ende slijt
Dan gheen metael in langher tijtGa naar voetnoot1).
Doef ist selve altemale,
Ende doef maectet alle metale,
115[regelnummer]
So waer soment daer toe doet.
Sijn scume sijn dicke goetGa naar voetnoot2).
Met lode ende met viere
Sceetmen van alre maniere
Dat selver ende maket wit,
120[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende menne volquaems niet, waer ditGa naar voetnoot3).
Ferrum dats iser in onser tale,
Cout van naturen, hart also wale,
Dat alle andre metale verwint;
Nochtan vintmen ende kint
125[regelnummer]
Ga naar margenoot+ An hem die crancheit van naturen,
Dat et niet en can gheduren
Ghemanc in aerde ende in stene,
Der naturen hout allene,
Sijn roest ne verliest aldaerGa naar voetnoot4);
130[regelnummer]
Ende men scueret selver so claerGa naar voetnoot5),
No ne vilet no ne slijpt,
Ga naar margenoot+ Et en ontfanghet ende begrijpt
Lichtelike een roeste smette,
Daer hem of coemt grote lette.
135[regelnummer]
Der maghen ist goet, alsmen vint,
| |
[pagina 251]
| |
Want et vercoelt ende ontbint.
Stael machmen van ysere maken
Met groter pine, met sware saken,
Met vele slaghen, met groten viere,
140[regelnummer]
Ende dus wort van harder maniere.
Ga naar margenoot+ Oec vintmen in somech lant
Erehande iser, als ict vant,
Datmen anders heet openbareGa naar voetnoot1).
Men machet smelten alst coper ware,
145[regelnummer]
Maer et en es te smeden niet so goet,
Ensi datmer conste toe doet.
Hier enden die metale sevene.
Dit es tbelof van minen ghevene,
Dat ic beloefde minen here.
150[regelnummer]
Sijn es met rechte al die ere,
Isser iet goets in gheseyt;
Want ic en hadde den aerbeyt
Niet bestaen lude no stille,
Et en ware doer sinen wille.
155[regelnummer]
Die enighe doeghet in desen boeken
Mach ghevinden of ghesoeken,
Ga naar margenoot+ Doe voer den ghenen sijn ghebede,
Die dit selve dichten dede,
Ende oec mede over dient dichte,
160[regelnummer]
Dat Got alle zielen verlichte,
Ende si ghenadich ende verlene
Dat lijf, daer doet es an enghene!
Amen.
|
|