Klootzakken
Dit lag vanochtend in de bus:
Geachte heer Muurens,
Tot onze spijt moeten wij u meedelen dat het manuscript, dat u ons ter beoordeling toezond, niet in aanmerking komt voor publikatie in ons fonds.
Hierbij retourneren wij het manuscript.
Met de meeste hoogachting,
K. v/d B.
Directiesecretariaat
Drie maanden! Drie maanden hebben ze me laten wachten! Hierop! Wekenlang elke dag zes keer naar de brievenbus om te kijken of de post al is geweest of nog moet komen of misschien al is geweest maar niets voor mij heeft gebracht. Drie maanden voor zo'n lullig briefje. Godverdomme!
En wat het ergste is: het is niet of nauwelijks gelezen. Dat kun je zien. Geen kreukje, geen vlekje, niets. Als ze het werkelijk gelezen hadden, dan zou het nu uit elkaar liggen. Zo stevig is het niet gelijmd. Mijn eigen exemplaar lag al na een week uit elkaar. Alleen de eerste bladzijde hebben ze gelezen, meer niet. Of alleen de eerste zin en de laatste. Dat denk ik. Ze hebben het gewoon niet eens gelezen, dat is 't. En daar zit je dan godverdomme drie maanden op te wachten. Klootzakken.
Auteursrechtelijk beschermd