Voncken der liefde Jesu
(1687)–Jan Luyken–
Auteursrechtvrij
[pagina 124]
| |
[pagina 125]
| |
Doet aen den Heere Jesum Christum. Rom. 13. vers 14.
Als ick myn sichtbaar beeld betrachte,
En overdenck, met myn gemoedt,
Soo vind ick Adams vlees en bloedt,
Verknoopt van tydelyke krachten:
Dat trock ick uyt de wereld aan,
Om 't vier der Zielen mee te kleeden,
Van myn geboorten dach, tot heden,
Heb ick daar mede om heen gegaan.
Ach schoonste Jesus! myn Beminde!
Waarom dan, soud het minder zyn,
Ontrent uw Wesenheyt, en myn,
Wyl 't aartsche 't Hemels niet kan vinden?
Syt gy den tweden Adam niet?
Uyt wien wy moeten zyn gebooren,
Die ons hersteldt, gelyk te vooren,
En Hemels Vlees, en Bloed aan biedt?
Waarom dan souden wy niet dragen,
Het Wesen van uw Lichaams Kracht,
Het vierig leven toe gebracht,
Door 'r Vaders heylig welbehagen?
| |
[pagina 126]
| |
Uw lichaam, moet ous lichaam zyn,
Wyl Adams lichaam moet verderven,
En 't ryke Godts niet kan beerven.
Jaa Jesus! Lief! myn Sonneschyn,
Wy wensen 't uyt u, aan te trecken,
Op dat ons vuur dien Oly eet,
En 't heylig, hemels Bruylofs kleedt,
Den Geest der Zielen overdecke.
Ons denckt aan uw beloofden buyt;
Dat sulcke, die aan u gelooven,
De Doodt geen leve sal berooven,
Zy treden maar van Adam uyt.
Sou sat ons lusten niet bekooren,
Om naar het innerlyk gemoedt,
Uyt Jesus hemels Vlees en Bloedt,
Gelyk een Kind, te syn gebooren?
O Godt! die ons een Adam syt,
Om dat uw Speeltuygs goede Snaaren,
In Adams val verbrooken waaren,
Die gy hersteld, in ewigheyt!
Uw Geest moet ewig in ons speelen,
Op dat wy t'saam de vreugde deelen.
| |
[pagina 127]
| |
Heylig Antwoordt.Het gene uyt het vlees geboren is, [dat] is vlees: en het geen uyt den Geest geboren is, [dat] is Geest. Joan. cap. 3. vers 6. |
|
