De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 544]

De gestrenge rechter.

Die herten leed heeft, op der Aarden, in zyn dagen,
Begeeve zich tot God, met zuchten en met klaagen,

En houde eer niet op, van 't smeekende Gebed,

Voor dat zyn arme Ziel, voor Eeuwig is gered.

Hy wil ze recht doen, die boetvaardig tot hem komen,
Op dat het dringend quaad, werd van haar weg genomen.

Dies wyst zyn Wysheid, ons, als in een Spiegel aan,

Wat Onnalaatigheid voor werking heeft gedaan,

Op zulk een Rechter, die, noch God, noch Mensch wouw vreezen,
En aan de Weduw, doch het Recht heeft toe geweezen.

Hoe veel te meer dan Hy, wiens Heil'ge Majesteit,

De Eenige Oorzaak is van alle oprechtigheid:

De Welbron, en Fontein, van alle vloed der deugde,
Om Iders herten leed, te maaken tot een vreugde.

Zo houde een Ider, die met droefheid is belaân,

Voor deze Rechterstoel dan onophoud'lyk aan.

Hy is dien Rechter, die ten allerlaatsten dage
Een Ider recht zal doen, na hy zich heeft gedraage.

Zo zyn wy blyde, dat die Allerhoogste macht,

Door aanzien des Persoons, de minste niet veracht,

Maar al die hulp begeerd, met zwaarigheid belaaden,
En voor zyn voeten komt, bewyst Hy zyn genaden.

ô Jezus! die ons zo hebt aangespoord tot moed,

Wy blyven leggen, om Genaden, voor uw voet.

[p. 545]

Lukas XVIII: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.

HY zeide ook een gelykenisse tot haar, daar toe [strekkende] dat men altyd bidden moet, en niet vertraagen. Zeggende, Daar was een zeker Rechter in een stad, die God niet en vreesde, en geen mensch en ontzag: En daar was een zekere weduwe in dezelve stad, en zy quam tot hem, zeggende, Doet my recht tegen myne wederpartye. En hy en wilde voor eenen [langen] tyd niet: maar daar na zeide hy by hem zelven, Hoewel ik God niet en vreeze, en geen mensche en ontzie, Nochtans om dat deze weduwe my moeijelyk valt, zo zal ik haar recht doen, op dat zy niet eindelyk en kome, en my het hoofd breeke. En de Heere zeide, Hoord wat de onrechtvaardige rechter zegt. En zal God dan geen recht doen zynen uitverkorenen, die dag en nacht tot hem roepen, hoewel hy langmoedig is over haar? Ik zegge u, dat hy haar haastelyk recht doen zal: Doch de Zoone des menschen, als hy komt, zai hy ook geloove vinden op der aarden?

Kolossenzen IV: 2.

Houd sterk aan in het gebed, en waakt in 't zelve met dankzegginge.