De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 532]

Het verlooren, en weder gevonden schaap.

Elk is 't Verdwaalde Schaap, dat weder is gevonden,
Indien hy tot zyn God bekeerd is, van de zonden:

Dies is hy schuldig, al zyn levens dagen lang,

Den Goeden Herder, die hem opzocht, lof en dank:

Ja, Eeuwig, zonder Eind, moet zyne lofzang duuren,
Door 't klaar beschouwen, van de blinkende quetsuuren,

Die Jezus Christus, van de Slang zyn toe gebrogt,

Toen Hy uit liefden, 't Schaap, in zyn verdwaaldheid zocht.

Op dat Hy 't weder, in de rechte weide, voerden,
Daar 't dreigend ongeval, het nimmer meer beloerden,

Maar Eeuwig graazen ging, met vreden, in en uit,

Aan 't stille water, en in 't aangenaamste kruid.

Juigt, weêr gevonden Ziel, dewyl de Eng'le scharen,
Om uwe vinding, zo verheugd en blyde waaren,

Die uwe Broed'ren zyn, eenvoudig, zonder Gal,

En haar verblyden in 't vermeerderend Getal;

Want, Nyd, heeft daar geen plaats, of Eigenheid der Dingen,
Om haars Gelyken, tot meer ruimte, weg te dringen:

Maar 't is 'er algemeen, hoe meer 't gezelschap groeid,

Hoe meer 't genoegen, en de Gunst der liefde bloeid.

Dat is een Wereld, na het Godlyk welbehaagen,
En over zulk gebrek is dezen te beklaagen.

Gelukkig, die van hier daar heene werd gebrogt,

Gelyk een Schaapje, van zyn Herder opgezocht.

[p. 533]

Lukas XV: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.

ALLE de tollenaars en de zondaars naderden tot hem, om hem te hooren. En de Phariteen en de Schriftgeleerde murmureerden, zeggende, Deze ontfangt de zondaars, en eet met haar. En hy sprak tot haar deze gelykenisse, zeggende, Wat mensche onder u hebbende honderd schaapen, en een van die verliezende, en verlaat niet de negen en negentig in de woestyne, en gaat na het verloorene, tot dat hy het zelve vinde? En als hy het gevonden heeft, legt hy het op zyne schouderen, verblyd zynde. En t'huis komende, roept hy de vrienden en de gebuuren te zaamen, zeggende tot haar, Weest blyde met my, want ik hebbe myn schaap gevonden, dat verlooren was. Ik zegge u-lieden, dat 'er alzo blydschap zal zyn in den Hemel over eenen zondaar, die hem bekeerd, [meer] dan over negen en negentig rechtvaardige, die de bekeeringe niet van nooden en hebben.

Mattheus XVIII: 11, 12, 13, 14.

Want de Zoone des menschen is gekomen om zalig te maaken dat verlooren was. Wat dunkt u, indien eenig mensche honderd schaapen hadde, en een uit de zelve afgedwaald waare, en zal hy niet de negen en negentig laaten, en op de bergen heenen gaande het afged waalde zoeken? En indien 't geschied, dat hy 't zelve vind: Voorwaar ik zegge u, dat hy hem meer verblyd over het zelve, dan over de negen en negentig, die niet afgedwaald en zyn geweest. Alzo en is de wille niet uwes Vaders die in de Hemelen is, dat een van deze kleine verlooren ga.