De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 396]

Het kind Jezus, onder de leeraaren, in den tempel.

Het Heilig Godlyk vuur, tot Zaligheid ontsteeken,
Begost met straalen door de Menschheid heen te breeken,

Waar door den Tempel meer verklaard wierd en vereerd,

Als van haar allen, die daar hadden in geleerd:

Wyl 't Heimlyk Heiligdom, dat daar van ouds in woonden,
Zich in de zelve nu lichaamelyk vertoonden:

Doch voor het duister Oog, bewonden onder 't slecht,

In een Gedaante van een Menschelyke knecht,

Dewyl Hy niet en quam, om onze offer branden,
Maar zelver Dienst te doen, met zyne eigen handen,

En ons te brengen in zyn Vaders zachte schoot,

En zo te redden van de allergrootste nood.

De Wyze Meesters die rondzom Hem heene zaten,
En met verwondering van zyne woorden aten,

Die wisten weinig, dat de Wel, en Spring-Fontein,

Daar alle Wyzen maar als Druppeltjes uit zyn,

Voor haare oogen zat, in kinderlyk vertoone,
Wyl zy niet zagen, als alleen des Menschen Zoone:

Maar die Geboorte, die van alle Eeuwigheid,

On-ingeslooten, van Oneind'ge plaats of tyd,

Uit God den Vader, als zyn Eenige uitverkooren,
Geduurig is, en was, en altoos werd gebooren,

De gantse Volheid van het noem'loos Overal,

Het Woord dat Eeuwig sprak, en Eeuwig spreeken zal,

Waar door den Hemel en de Aarden is geschapen,
Die was voor haar bedekt, als 't licht, voor die, die slaapen.

Maar wie dat nu geloofd, aan God en 's Menschen Kind,

Zoek met Maria ook zo lange dat hy 't vind;

Want die Gods Wille doet, erkend Hy voor zyn Broeder,
Zyn vriend, en lieveling, zyn Zuster, en zyn Moeder.

[p. 397]

Lukas II: 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50.

HET kindeken wies op, en wierd gesterkt in den geest, en vervuld met wysheid: en de genade Gods was over hem. En zyne ouders reisden alle jaaren na Jeruzalem op het Feest van Pascha. En doe hy twaalf jaaren [oud] geworden was, en zy na Jeruzalem opgegaan waaren, na de gewoonte des Feestdaags: En de dagen [aldaar] voleindigt hadden, doe zy weder keerden, bleef het kind Jezus te Jeruzalem, en Jozeph en zyne moeder en wisten het niet. Maar meenende dat hy in 't gezelschap op den weg was, gingen zy een dag reize, en zochten hem onder de maagen, en onder de bekende. En als zy hem niet en vonden, keerden zy wederom na Jeruzalem, hem zoekende. En het geschiedde, na drie dagen, dat zy hem vonden in den Tempel, zittende in het midden der leeraaren, haar hoorende, en haar ondervraagende. En alle die hem hoorden ontzetteden haar over zyn verstand, en antwoorden. En zy hem ziende wierden verslaagen, en zyne moeder zeide tot hem, Kind waarom hebt gy ons zo gedaan? Ziet, uw' vader en ik hebben u met angst gezocht. En hy zeide tot haar, Wat [is het] dat gy my gezocht hebt? En wistet gy niet, dat ik moet zyn in de dingen myns Vaders? En zy en verstonden het woord niet, dat hy tot haar sprak.