De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 390]

Simeon, neemt het kind Jezus, in zyn armen.

ô Zeid de vuur'ge Ziel, die Jezus zeer bemind!

Mogt ik met Simeon, in myne armen vinden,

Dat allerzoetste en beminnelykste kind,

Hoe zouw zich myne tong, in lof en dank ontwinden!

Och ja, dat was gewenst, maar dat geschied niet meer,

Dat iemant, dat Geluk, op aarde zoud' ontmoeten,

Al zocht de liefde Hem, de wereld op en neer;

Doch hoord een blyde maar, die 't Jammer kan verzoeten:

Die in den Tempel van 't verbroken herte gaat,

Die kan Hem nu, als toen, na wensen, en verlangen,

Niet in zyn tast'lyk vlees, maar geestelyke Staat,

Met d'Armen van Geloof, en liefden ook omvangen.

En als dat zo geschied, na hertelyke zucht,

Dan wil het leven ook, met Simeon wel sterven,

Op dat het plukken mogt, die wenselyke vrucht,

Van Jezus byzyn, in volkomenheid te erven.

De Heilige Anna, die geduurig, dag en nacht,

In 't Huis des Heeren, met Aandachtigheid gebonden,

Dit Heil der Zaligheid, langmoedig had verwacht,

Heeft, tot een grooten loon, den Heiland ook gevonden:

Zy troffen 't Doelwit, daar zo menig zucht na schoot,

Zint Adams Erf verbond, in 't Paradys gegeeven.

Die 't Licht des Levens vind, dien is de Dood, geen dood,

Want wie in Hem geloofd, die heeft het Eeuwig leven.

[p. 391]

Lukas II: 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35.

ZIET daar was een mensche te Jeruzalem, wiens naame was Simeon: en deze mensche was rechtvaardig en Godvreezende, verwachtende de vertroostinge Israëls: en de Heilige Geest was op hem. En hem was een Goddelyke openbaaringe gedaan door den Heiligen Geest, dat hy den dood niet zien en zoude, eer hy den Christus des Heeren zoude zien. En hy quam door den Geest in den Tempel: en als de ouders het kindeken Jezus in bragten, om na de gewoonte der Wet met hem te doen: Zo nam hy het zelve in zyne armen, en loofde God, en zeide, Nu laat gy, Heere, uwen dienstknecht gaan in vrede, na uw' woord. Want myne oogen hebben uwe zaligheid gezren, Die gy bereid hebt voor het aangezichte van alle de volkeren: Een licht tot verlichtinge der Heidenen, en tot heerlykheid uwes volks Israëls. En Jozeph en zyne moeder verwonderden haar over het geene dat van hem gezegd wierd. En Simeon zegende haar-lieden, en zeide tot Maria zyne moeder, Ziet, deze word gezet tot eenen val en opstandinge veeler in Israël, en tot een teeken dat wedersprooken zal worden, (En ook een zwaard zal door uw' zelfs ziele gaan) op dat de gedachten uit veele herten geopenbaard worden.

Philippenzen II: 7, 8.

Maar heeft hem zelven vernietigd, de gestaltenisse eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is den menschen gelyk geworden: En in gedaante gevonden als een mensche, heeft hy hem zelven vernederd, gehoorzaam geworden zynde tot den dood, ja tot den dood des kruises.