De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 254]

Ahia, en Jerobeam.

Gelyk Ahia, den Propheet, het nieuwe kleed,

Door Goddelyke drift, aantaste en niet verschoonde,

Maar tot veel stukken van malkander scheurde en reed,

Daar hy den iver Gods, tot straffe, meê betoonde:

Zo zal de welstand, en de zeer gewenste staat,

Van elk, die hem bezit (en wykt op quaade wegen,

Waar door hy met het hert, de Trouwe God verlaat)

Ook niet verschoont zyn, in het geen hy had verkreegen,

(Op dat het bleeve, hier, en ook na dezen Tyd;)

Maar op zyn plaats en tyd, zal 't Godes hand verscheuren.

Zyn Zegen, en zyn gunst, rust op gehoorzaamheid.

Wie zynen God verlaat, zal quaad voor goed gebeuren.

Den Koning Salomon was 't Doelwit van Gods Heil;

Maar toen hy God verliet, en ging op vreemde weide,

Wierd God hem een party, en schoot een scherpe pyl.

Gebrooken Trouw, verschuifd de vriendschap aan een zyde.

Dat niemant dan braveere, als waar hy 't liefste kind,

En had geen straffe van den Vader te verwachten.

Wie in Gods Wille blyft, die blyft van Hem bemind,

Maar anders voed hy zich, met yd'le gedachten.

Die zelve hand, die maakt, en alles t'zaamen houd,

Die zelve breekt ook af, en zal het al verbreeken,

Wat niet op zyn Gebod, en willen, is gebouwd,

Maar in zyn eigen grond van Hem is afgeweeken.

[p. 255]

1 Koningen XI: 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35.

HET geschiedde nu te dier tyd als Jerobeam uit Jeruzalem uitging, dat de Propheet Ahia de Siloniter hem op den weg vond, en hy zich een nieuw kleed aangedaan hadde, en zy beide alleen op den velde waaren: Zo vattede Ahia dat nieuwe kleed dat aan hem was: en scheurde het in twaalf stukken. En hy zeide tot Jerobeam, Neemd u tien stukken: want alzo zeid de HEERE de God Israëls, Ziet, ik zal het Koningryke van de hand Salomons scheuren, en u tien stammen geeven. Maar eenen stam zal hy hebben; om mynes knechts Davids wille, en om Jeruzalems wille, der stad die ik verkooren hebbe, uit allen stammen Israëls. Daarom dat zy my verlaaten, en zich nedergeboogen hebben voor Astoreth den God der Zidoniers, Kamos den God der Moabiten, en Milchom den God der kinderen Ammon: en niet gewandeld en hebben in myne wegen, om te doen dat recht is in myne oogen, te weeten myne inzettingen, en myne rechten, gelyk zyn vader David. Doch niets van dit Koningryke en zal ik uit zyne hand neemen: maar ik stelle hem tot eenen Vorst alle de dagen zynes levens, om mynes knechts Davids wille, dien ik verkooren hebbe, die myne geboden, en myne inzettingen gehouden heeft. Maar uit de hand zyns zoons zal ik het Koningryke neemen: en ik zal u daar van tien stammen geeven.