Jezus en de ziel
(1685)–Jan Luyken– Auteursrechtvrij
[pagina 46]
| |
De dageraet, verwelkomt met verlangen,
Van al wat leeft, doorvloeit de gansche lucht,
En neemt in 't licht de duysternis gevangen,
Soo wort de aerde ontloken en bevrucht;
Mijn Ziel is nacht; ghy Jesus, mijn beminde,
Zijt dagh; waerom kan uwe Sonneschijn
Mijn duyster niet doorvloeien, en verslinden,
Daer wy nochtans dicht by malkander zijn?
De hinderpael is d'uwe niet, maer mijne,
Want ghy, ô licht, dat alle licht verwint,
En kont niet doen, als blincken ende schijnen,
Door alles wat ghy dun en open vint,
Daer moet een bergh, van veelerley gebreken
En beelden, door de sinnen in geraeckt,
Sijn hoogen kruyn tot aen de wolcken steken,
Die in mijn Ziel een nare schaduw maeckt.
Och was die wegh! dan sou mijn herte bloeyen,
En als een Beemd, met bloem en vruchten staen.
Mijn sterken Godt ghy moet dien scheytsmuur roeyen,
Al soud ghy hem met storm de kruyn in slaen.
| |
Goddelijck Antwoort.ONtwaeckt ghy die slaept, ende staet op uyt den Dooden, ende Christus sal over u lichten. Eph. 5. vers 14. | |
[pagina 47]
| |
Die mijnen name vreest, sal de Sonne der gerechtigheyt opgaen, ende daer sal genesinge zijn onder sijne vleugelen, ende ghy sult uytgaen, ende toenemen, als mestkalveren. Mal. 4. vers 2. | |
[pagina 48]
| |
Op het X. SinnebeeldtVan de algemeene Goddelijcke Sonne-schijn.
Johannes den Doper spreekt: Godt geeft den Geest niet
Daerom so die nemende Ziele louter is en reyn van Godt geeft sijnen Geest niet na mate, maer overvloe- Godt biedt sich my so volkomen aen, als den hoogsten | |
[pagina 49]
| |
sonen, hy geeft alle menschen zijne gaven gelijck, ge- Merckt: den H. Geest wert u niet eer gegeven eer |
|