roepen heeft, en om deze hoope zyn wy vreemdelingen in deze wereld, en malkander ontmoetende, spreeken wy van het toekomende goed, de mensch is tot groot geluk geschapen, jammer is 't dat zulks iemant verzuimd, immers gaan alle aardse dingen voorby als een schaduw, maar die op God hoopen, hebben een vasten steun, of 'er wel zuchten en klachten zyn, eindeling hoopen zy te verzinken in de eeuwige armen Gods, dan zullen alle turbaatjes ten einde zyn, ô Zalige Vrede! hoe heerlyk schynt gy ons door 't geloof in de hoope te gemoet, waar zouden wy ons herte heenen geeven, als aan onzen Schepper, onzen beminnelyken Vader, gelyk ik hoope dat wy dan eeuwig doen zullen, en wandelen ondertussen al sukkelende voort, die ons gevangen heeft, hoopen wy zal ons niet los laaten, tot dat hy ons behouden heeft opgehaald, wy zyn zyne kreatuuren, hy is onze God, hy wil zich in ons, en wy hoopen ons in hem eeuwig te verheugen, wy willen het beste deel vast houden, en hangen de beminde aan, zeid iemant in ons dat wy onrein zyn, wy laaten ons daarom niet ophouden, maar gaan al voor ons heen, want voorwaarts daar wy 't op geoogt hebben, moeten wy zyn, al die ons te rug roepen zyn onze vrienden niet, wy begeeren de reiniging en hoopen daar op, en al was 't tot in den dood, God zal 't wel maaken, zo wy hem aanhangen, waar zouw hy met ons heen, als dat hy ons in zyn eeuwige barmhertigheid verslinde, in welke
Auteursrechtvrij