aanschouwen. Terwyle willen wy ook gedenken, dat den armen het Evangelium verkondigt word, en in 't bevinden onzer elendigheid, betrachten wat de liefelyke mond zeide: Waart gy blind zo had gy geen zonde, en dat de kranke den Medicyn-meester van doen hebben. Wy willen tot de vriendelyke Jezus zeggen: Ja Heere, wy weeten 't wel, dat wy arm en elendig, kreupel en melaats zyn, wy zyn niet vroom, maar gy zyt vroom, komt vervult ons, komt woond in ons, geneest ons, dan zullen wy geneezen zyn. Wy willen hem naloopen, wy willen van hem niet aflaaten, en al zouw het duuren tot aan het einde des levens. Ook weet gy wel Zuster, hoe onze uitterlyke mensch een woestyne, een roof-slot des duivels is, wat vliegen 'er al pylen door ons hert, dat ons doet zeggen, Ach God! ach Vader verlost ons van den boozen, alle uwe klachten zyn my geen vreemde zaake, en gy behoeft niet te vraagen, of'er wel meer zulke zyn als gy lieden, ik ken 'er by myn zelven een daar veel distels en doornen wasten, maar evenwel willen wy onzen God begeerende wille, door de Zonne des eeuwigen levens, uit den dorren akker, als een spruitie verwekt, geduurig t'hemwaarts uitbreiden, en of'er eens onweer en donkere wolken den hemel betrekken en bedekken, het zonnetje breekt wel weder door. Zouden wy 'er niet komen daar wy gaarn waren, dat zy verre: zouden wy of gy op den weg bezwyken, dat hoede die liefhebber der menschen, die goe-