Des menschen begin, midden en einde

[p. IX]

Het leven van Joannes Luiken.

[p. XI]

Op de afbeelding van Joannes Luiken.

Zo gaf ons Luiken in den omtrek van zyn wezen
Godvruchtige aandacht, ernst, en zedigheid te leezen,

Oprechte ned'righeid, zachtmoedigheid van aard,

Met ongeveinsde liefde en minzaamheid gepaard.

Zo stemde zyn gelaat met printwerk, dicht, en leven,
Voor elk een baak en spoor om 't heilpad in te streeven.

Men kroon' zyn beeld met geen' verwelkb're lauwerblaên:

Hy zocht, en erfde een' kroon, die eeuwig zal bestaan.

Anders.

Dit is Jan Luiken. Neen; 't is maar de schets van 't wezen.

Zyn geest, op God verliefd, bestraald met hemels licht,

Door sterk geloof en hoop van de aarde om hoog gereezen,

Leeft in zyn heilzaam werk van printkunst,en gedicht.

Noch speelt zyn' zedigheid en aandacht in de trekken
Van dit gelaat, om elk tot Godsvrucht op te wekken.

Anders.

Die Jezus omdroeg in de ziel, vol Liefde vonken,
Gezangen schreef tot nut, Barmhertigheid deed pronken

Met Lof, het Mens'lyk Doen Beschouwde, en 's Waerelds Rond,

Met haare Onwaardigheid, in Huisraad Leering vond,

't Gemoed een' Bykorf stichtte, afbeeldde 's Mensen Leven,
Geschiedenissen maalde in 't heilig woord beschreeven,

En 't aardse heeft, om God en 't eeuwig goed, versmaad,

Jan Luiken, stichtte dus ook elk met zyn gelaat.

Adr: Spinniker.