Des menschen begin, midden en einde

[p. XII]

Inhoud van 't Sieraad der Afbeelding.

Dit is de Beeltenis van Luiken, om 's Mans groot

Vernuft en Vindingen, geteekent na zyn Doot:

Zyn Levenswyze was eenvoudig, ingetogen;
Hy Deugdelyk, opregt en vol van mededogen,

En mededeelzaamheit, aan d'armen steeds betoont;

Waarom zyn Beeld verdient met eeuw'ge lof gekroont.

Zyn Zedezangster 't hooft met mirten en laurieren
Gehult, ter regter zy om dit Tafreel te sieren

Gemaalt, wyst met de hand dees zedebeeltnis aan.

Gy ziet de Wakkerheit in noesten yver staan

Gebukt aan d'and're kant, om door bespiegelingen
Des waerelts ydelheit, en haar veranderingen

Door die beschouwingen te kennen, en de Jeugt

Alleen te sporen tot de nooit volpreze Deugt.

Dit kan ten Sinnebeeld verstrekken van 's Mans leven,
Waar in hy proeven heeft van Heil'ge drift gegeven;

Als hy door d'Etskonst, met vernuft en pen gepaart,

De waereltlingen heft van d'aarde hemelwaart,

Een Hemels liefdevuur ontsteekt in 's menschen harten;
De zaal'ge heirbaan wyst, door lyden, kruis, en smarten,

En hoe men wierook van gebeden off'ren moet,

Die door een Vaste Hoop, versmelten in den gloed

Van 's hemels Heilzon. Het gewoel der hemelingen
Vertoont zich, die weêrzyds, 's Mans beeltenis omringen.

A: Houbraken.

[p. XIII]