Beschouwing der wereld
(1977)–Jan Luyken– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 194]
| |
Dit wyst verder. | |
De HEERE is myn Herder, my en zal niets ontbreeken. Hy doet my neder liggen in grazige weiden; hy voerd my zachtkens aan zeer stille wateren. Hy verquikt myne ziele; hy leid my in het spoor der gerechtigheid, om zyns Naams wille. | |
[pagina 195]
| |
Het Blikje, is een Stikje.
Als 't mooije weertje zich bereid,
En 't overblyfzel van de koude,
Doorbalsemd met gemaatigtheid,
Om de Evenaar gelyk te houden:
Terwyl het helder hemels blaauw,
Van wolk gordynen onbeschooven,
Niet al te heet, noch al te flaauw,
Het zonne schyntje geeft van boven,
Zo als de groene water-kant,
Bequaam om zacht'lyk langs te treeden
Met schoone boomen dicht beplant,
Zich helder spiegeld, na beneden:
Wat zegd het? Wie verstaat zyn spraak?
't Gemoed, dat uit het stof verheven
Doeld op de wezentlyke zaak,
Van recht genot voor 't mensch'lyk leven:
Die is 't een boo, van 't Eeuwig goed,
En zegd hem wat hy zal genieten,
Aan de eed'le Oorsprong dezer vloed,
Die in het zichtbaare uit komt vlieten.
| |
[pagina 196]
| |
Terwyl het ydel Werelds kind,
Onachtzaam door zyn dierlykheden,
Dien balsem in zyn gift verslind,
En met de koe daar door gaat treeden;
Zo komt hy door een hooger zucht,
Een edeler vermaak te vinde,
Ontfangende die zoete vrucht,
Als uit de hand van zyn beminde.
| |
Psalm XVI: 11. | |
Psalm XXXVII: 3, 4. | |
Psalm LXXXIV: 2, 3. | |
[pagina 197]
| |
Spreuken III: 17, 18. | |
Prediker XI: 6, 7, 8, 9. | |
2 Korinthen XII: 3, 4. |
|