Beschouwing der wereld
(1977)–Jan Luyken– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 182]
| |
De tyd verloopt. | |
Geevet eere den HEERE, uwen God, eer dan hy bet duister maake, en eer uwe voeten zich stooten aan de schemerende bergen: dat gy na licht wachtet, en hy dat zelve tot eene schaduwe des doods stelle, en tot eene donkerheid zette. | |
[pagina 183]
| |
Het word vast laat, Met ieders staat,
Des Werelds aangenaame wonder,
Met al zyn heerelyk sieraad,
Gaat met de Zon des avonds onder,
En word bekleed met rouw-gewaad:
De rust en lust van 't werelds leeven,
Bezeten van het werelds hart,
Moet in de dood zyn luister geeven,
En word bedekt met droevig swart.
Een nacht die niet weêr op zal klaaren:
Wie dan het naare duister haat
En liever eeuwig niet ging waaren,
Zie dat hy zulk gevaar ontgaat;
Door 't zuiv'ren van het oog der zielen,
(Dat met de dingen is bedekt,
Die 't rechte zien verborgen hielen,)
En zo een schoonder staat verwekt;
Op dat aan d'Avond van het leven,
Als 't licht des Werelds onder gaat,
Den Geest 't aanschouwen werd gegeeven,
Van 't geen in 't Licht des levens staat.
| |
[pagina 184]
| |
Een Wereld waardig uit te kiezen,
Dat dan des levens avond val,
Zo zal het oog geen licht verliezen,
Wanneer het God aanschouwen zal.
| |
Job XVIII: 5, 6, 7. | |
En Kapittel XXI: 17. | |
Psalm XVII: 29. | |
Psalm CXIX: 105. | |
[pagina 185]
| |
Spreuken XIII: 9. | |
Jezaias XXIX: 15. | |
Joannes VIII: 12. | |
En Kapittel XII: 35, 36. |
|