Vervolg van het musikaels tydverdryf

[p. 6]

Tweespraak over den

Eenzaam leven is myn zin, 't Huwen kan my niet bekooren,
'k Leef gelyk een priesterin; 'k Voed myn ziel met hemels - min.
'k Myd wat rust kan stooren. 't Huwen kan my niet bekooren.

2

Ja, wel zeker, 'k ben niet mis;

Vryheid kroont met vreugd myn daagen.

Hartzeer en bekommernis,
Die aan d' egt verbonden is,

Kan my niet behaagen.

Vryheid kroont met vreugd myn daagen.

3

Dit gaat my in 't minst niet aan;

'k Zorg maar waar dat ik zal blyven.

Om den regten weg te gaan,
En in 's hemels gunst te staan,

Laat ik alles dryven.

'k Zorg maar waar dat ik zal blyven.

4

Al uw praat behaagt my niet,

Gy zoekt my maar te verleiden.

's Weerelds vreugde baart verdriet;
Maar die op den hemel ziet

Moet van wellust scheiden.

Gy zoekt my maar te verleiden.

5

'k Ben al lang genoeg gesust;

Niemand van ons zal het winnen.

Laat ze trouwen, die het lust;
Ik voor my zoek waare rust;

Elk moet zig bezinnen.

Niemand van ons zal het winnen.