apocrief / de analphabetische naam

[p. 55]

[bed in mijn hand]

bed in mijn hand
bed in mijn oor
bed in mijn hersenen
met ogen
met ogen
en oren en vleugels
en oren vleugels zonder glimlach

zwart wordt wakker
ik word wakker
als een tandeloze mist lig ik
zinken vol licht
en open de radio en
men komt mij stemmen brengen
opdat ik staan zal en zeggen
er ligt licht in mij
ik ben bitter
maar ik ben wit

goed

goed men begeeft zich en 1 langzaam gaan licht en nacht hoog en
laag 2 men zingen hoort en trillen in met passen versnelde
kolommen steenworpen als wormen in de blauwe ademhalende
vlucht hoog en laag ja en neer en neer en nog eenmaal komt de
natuur ons ie wie wa zo hammen tegemoet drijf en draf palm
klem en ram dat het breken kan 3 1 kilo jammerpap kamschoon
nietwaar wel
goed

taal die in wormen spuwt
taal zonder maag
maar met kragen om
taal die jee en na naait
op levenslange wangen en lippen
ik ben een taal
die als water wegzwemt naar een tuil
lucht

men zei en
men heeft mij gemaakt en
men heeft gezegd:

[p. 56]

 

voor 3 doden krijg je een gezicht. Ik zei: nee een

 

onbeschilderd gezicht wil ik niet dat is mij te grijs.

 

Goed dan leggen we er een dubbeltje op. Er is nog groen

 

nog geel wat paars. Geen rood. Ik vroeg. Zeg wat denk je

 

wel, rood, rood ben je gek geworden. Ja, Antwoordde ik.

 

Dat hadden we wel gedacht. Er komt een leger.

 

Zo plotseling? Er komt een vleespret. Maak je niet druk

 

er komen er negen. Dan ben ik te laat. Voor wat.

 

Mr W. Pijn. Pardon DE Pijn W de pijn. Drank. Drof

 

dorsten we.

 

Piestoolsaacraankoosmen? Om ons te bevrij.

 

Den mens en het meisje waste het water opdat zij zwemmen zouden

 

waar het water was als een vloek of als eden voor de

 

trechter die ossegoed vloeiend rechtspreekt

 

 

 

aetherwende

 

 

 

het is nu precies 3 minuten over negen, wij verbinden u

 

met de frisse lucht, zij zal vanavond voor u zingen:

 

de dood is maar 2 maal alleen: muziek van mamma

 

woorden van pappa:

 

 

 

in de ogen ingekuild

 

loopt uit het licht

 

de ervaring een graf een grot

 

van vlees en bloed

 

omdat de mens altijd wenst

 

warm te zijn in zijn ijs

 

omdat ik zei

 

doordat het hoofd dood is

 

moordt men de buik

 

wie de buik moordt

 

wordt het hoofd geboren

 

het hoofd wordt geboren

 

als een vuistslag tussen maanvissen

 

hing schaamte de schemering uit

 

huilt het kind

 

gaat niet uit en

[p. 57]

 

ik en de wereld wij zijn koud licht

 

als geslachte stenen

 

alleen vliegt

 

en tussen de onzen

 

ongekust mijn dikke

 

de 26 jaar jonge dood

 

en gaat niet in