Der lijden vreucht (1649)

Der lijden vreucht

(1649)–Judith Lubbers– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

In houdende, eenighe geestelijcke liedekens

Vorige Volgende



[pagina 96]
Een geestelijck Gedicht. IN dit hooghtijdigh feest, Verheucht u inden Heer, Want Godt den Heyl'gen Geest, Komt uyt den Hemel neer, Dalen hier ons Mensch, Die sijne komst verwacht, En die om JesUs liefd' Toch alles heeft veracht, En die om JesUs liefd' Hier geen lyden en schroomt, En stelt hem des gerust. Van Waer het hem oock kompt, Mijn lieve vrienden diets, Int kort mijn Herts vermaen, Dat ghy ongenich dinck, Wijckt vander liefden baen, Soo sult ghy Godes Geest, Smaecken in u gemoet, Dat u ziele geneest, En smelt u liefde soet, Doet lopen inde baen, Van JesUs Heylich Cruys, En oock in ons Hert, Voor hem maecken een Huys, Een huys van stille rust, Van innicheyt en vree, Want een gerustich hert, Dat is doch Godes stee, O! over wonder groot,
[pagina 97]
't Gaet hier na onse wensch, Daer Godt van Hemel af, Komt woonen in ons Mensch, Komt wonen in ons Hert, Komt wonen in't gemoet, En 't maeckt een soete smert, In die zijn wille doet, Hier sijn de Reden waer, Die Gode heeft geseyt, Die Gode woont in een Hert, Dat hem hier plaets bereyt Ja 't is hem oock een lust, Hier by een Mensch te zijn, Die hem hier hout gerust, In tegenheyt en Pijn, Die hem hier hout gerust, Al achtmen hem voor sot Die hem hier hout gerust, Al wort hy oock bespot, Och die dit kon verstaen, En altijt nemen waer, Hoe sou der Deuchden baen, Hem konnen wesen swaer, Daerom mijn Vriend' te gaer, 'k Bid' u uyt's Herten gront, Dat wy onder malckaer, Nu maecken een verbont, Om hem te volgen na, Die soo is voorgegaen, In lijden en verdriet, Al door des werelts baen, Hy die Godt selver was, Heeft soo geweest versmaet,
[pagina 98]
Dat hem zijn eygen Volck Achten voor sondich quaet; Ja dat Hem oock den Mensch Niet eens wou kijcken aen, Soo ginckt 't onnosel Lam, Met 's Werelts sond' belaen, Laet ons dit recht verstaen, En wel nemen in acht, Dat Godt door desen baen, Ons alle gaer verwacht, Want hy heeft ons geseyt, Een ongrondlijcke Leer, De knechten sullen sijn, Niet beter als haer Heer, Dan sullen wy ons Hert, In lyden en verdriet, Altijt houden gerust, Wat dat ons oock geschiet, En soo sal het geschien, Dat wy den Heylgen Geest, Ontfangen met malkaer, Op dit Hoogh-tijdich Feest. Amen. Siet voor u.

Vorige Volgende