Der lijden vreucht
(1649)–Judith Lubbers–
AuteursrechtvrijIn houdende, eenighe geestelijcke liedekens
Nae de Wyse: Onlanghs vroegh.
O Edel Maecht Teresia,
Mijn Patronarsse schoone,
Die nu draecht 's levens Kroone,
En hoort dat soet alleluya,
In mijn Bruydegoms troone,
Wilt mijn begeert vertoonen,
Verkrijght door uw' gebedt,
Dat ick gestadich let,
Om met een vast opset,
Te leven onbesmet,
Heel suyver, ryen, en net,
Volmaeckt nae 's Heeren wet,
JesUs ist lone.
| |
[pagina 48]
| |
2. O! Mijn verkooren Patronars,
Ghedenckt dat ick gae swerven,
En noch soo langh moet derven,
't Aenschijn dat ick arme Sondars,
Verwacht in 's Hemels erven,
't Is hier ghedurich sterven,
Wat noodt ist datmen lijdt,
En hier ghedurich strijdt,
Als ghy my Heer bevryt,
Van't vleesch en 's vyandts Nijdt,
Door u verwin met vlijdt,
En in mijn Ziel altijt,
V mach verwerven.
3. Want uwe liefd' ist alles waert,
O! JesU hoogh ghepresen,
Mijn Minnaer uytghelesen,
Uw' liefde maeckt my onvervaert,
En doet mijn Ziel ghenesen,
't Bevrydt mijn hert van vresen,
Want uwe liefde soet,
Mijn Ziele swemmen doet
In weelden overvloet,
Die 't al in al voldoet,
O! Eenich Eeuwich goet,
O! JesU door uw' bloet,
Smelt my in desen.
4. Och! wanneer sal ick van lichaem,
Gheheel eens sijn ontslaghen,
En vry sijn van dit klaghen,
Mijn ziels krachten al te saem
Ghestadigh hier nae jaeghen,
En u soo dickmael vraghen,
O! Heer, wanneer sal 't zijn,
| |
[pagina 49]
| |
Dat ick uw' soet aenschijn,
Dat blinckt als Christalijn,
Met al uw' Maeghden fijn,
Aenschouwen sal Divijn,
Daer ghy ons schenckt de Wijn
Nae uw' behaghen.
Liefd' verwint |
|