Zangen van Bilitis(1969)–Pierre Louÿs– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 133] [p. 133] Mydzouria Mydzouria, jij kleine vuilpoes, huil maar niet langer. Nu ben je mijn vriendinnetje. En als de vrouwen je nu weer beledigen, geef ik ze antwoord namens jou. Kom hier binnen mijn arm en droog je tranen. Jawel, ik weet dat je een vreselijk kind bent en dat je moeder je al vroeg geleerd heeft je niet te laten vangen voor één gat. Maar je bent jong en daarom kun je eigenlijk niets uithalen of het is grappig. De mond van 'n vijftienjarig meisje blijft ondanks alles ongerept. De lippen van een oude vrouw zijn - zelfs al is ze maagd - vernield. Want oud worden is de enige schande en slechts door onze rimpels worden wij onteerd. Mydzouria, voor je ogen die ronduit zijn heb 'k bewondering, en voor je onbeschaamde en gedurfde naam, je lacherige stem, je lichte lijf. Kom bij mij wonen, dan word jij m'n hulpje en wanneer wij samen uitgaan zeggen alle vrouwen tegen jou: Saluut. Vorige Volgende