Zangen van Bilitis

[p. 92]

De liefde

Helaas! Wanneer ik denk aan haar dan wordt mijn keel
droog en mijn hoofd knakt neer, mijn borsten worden hard
en doen me pijn, ik huiver en ik loop te schreien.

Als ik haar zie dan stokt mijn hart, mijn handen trillen en
mijn voeten worden ijs, het bloed stijgt vuurrood naar mijn
wangen, mijn slapen kloppen smartelijk.

Als ik haar aanraak word ik gek, mijn armen worden stijf
en stram, mijn knieën knikken. Ik val vlak voor haar neer
en blijf dan liggen als een vrouw die sterven gaat.

Door al wat ze me zegt voel ik me diep gekwetst. Haar
liefde is een foltering, elke passant hoort mijn geweeklaag...
Helaas! Hoe kan ik haar mijn Teerbeminde noemen?