Zangen van Bilitis

[p. 88]

Hartstochtelijke omhelzing

Bemin me, en niet met de glimlachjes van fluiten of
gevlochten bloemen, maar slechts met je hart en met je
tranen, zoals ik ook jou bemin met heel mijn boezem en
mijn kreunen.

Wanneer jouw borsten wisselen met mijn borsten en
wanneer ik voel hoe jouw leven mijn leven raakt, wanneer
jouw knieën samenspannen achter mij, dan weet hijgend
mijn mond niet eens de jouwe meer te vinden.

Omhels mij zoals 'k jou omhels! Zie hoe de lamp is
leeggebrand: wij rollen nu de nacht in. Ik klem jouw roerig
lichaam vast en hoor jouw eeuwigdurend klagen...

Kreun! Kreun! O kreun dan, kreun, o Vrouwe!
Eros sleept ons in weeën voort. Je zou hier op dit bed nog
minder lijden bij het baren van een kind dan nu bij het
bevallen van je liefde.