Zangen van Bilitis

[p. 82]

Tederheden

Sluit zachtjes nu je armen om mij heen alsof je een gordel
bent. O raak, o raak mijn huid zo aan! Het water noch het
zuiderkoeltje zijn zachter dan jouw hand.

Bemin jij mij vandaag, klein zusje, het is jouw beurt. Denk
nog eens aan de tederheden die ik in de voorbije nacht aan
jou geleerd heb en kniel hier zwijgend vlak naast mij, want
ik ben uitgeput.

Jouw lippen dalen van mijn lippen neerwaarts. Al je
verwarde haren volgen ze, zoals de strelingen volgen op de
kus. Ze glijden langs mijn linkerborst, benemen mij het
uitzicht op je ogen.

Geef mij je hand, wat is die warm! Druk nu mijn hand, laat
hem niet los. Beter nog dan monden kunnen handen zich
verenen en hun hartstocht wordt door niets geëvenaard.