Zangen van Bilitis

[p. 42]

Lykas

Kom mee, dan gaan wij naar het veld, onder de bosjes der
jeneverbessen; we snoepen er de honing uit de korven en
maken sprinkhaanstrikken uit de stengels van de affodil.

Kom mee, dan gaan we op zoek naar Lykas, die de kudden
van zijn vader hoedt over de hellingen van de duistere
Tauros. En zeker geeft hij ons dan melk.

Ik hoor de klank al van zijn fluit. Hij is een heel bekwaam
fluitist. Daar zijn de honden en de lammeren en daar is hij
zelf, rechtop tegen een boom. Is hij niet als Adonis mooi!

O Lykas! Geef ons toch wat melk. Van onze vijgelaars zijn
hier wat vijgen. Wij blijven nu bij jou. Baardige geiten,
spring niet zo, de wilde bokken raken anders opgewonden.