Zangen van Bilitis

(1969)–Pierre Louÿs– rechtenstatus



[pagina 39]
De vertrouwelijkheden De dag daarop ben ik naar haar gegaan en beiden bloosden wij zodra we elkander zagen. Zij liet mij binnen in haar kamer, waar wij onbespied tesamen konden zijn. Zovele zaken had ik haar te zeggen, maar zodra ik haar gezien had, was ik ze vergeten. Zelfs durfde ik haar niet om haar hals te vallen. Starend bleef ik kijken naar haar hoge gordel. En het verbaasde mij dat niets op haar gelaat veranderd was, dat zij nog immer mijn vriendin scheen en dat zij desondanks sinds gisteravond zoveel dingen ondergaan had die mij schrik aanjoegen. Plotseling ging ik zitten op haar schoot, ik nam haar in mijn armen en fluisterde gejaagd, onrustig in haar oor. Toen legde zij haar wang tegen de mijne en vertelde alles.