Zangen van Bilitis

[p. 28]

De regen

De fijne regen heeft nu alles natgemaakt; heel zachtjes en in
stilte. Nog regent het een beetje. En ik ga wandelen onder
het geboomte. Blootsvoets, om niet mijn schoeisel te
bevlekken.

Verrukkelijk is de lenteregen. De takken zijn met natte
bloemen overladen en ademen een geur die mij bedwelmt.
Je ziet hoe in de zon de tere huid van boombast blinkt.

Maar ach! Wat al aan bloemen op de grond! Heb medelij
met afgevallen bloesems. Bezem ze niet vermengd met slijk;
bewaar ze voor de bijen.

De scarabeeën en de slakken schuiven over 't pad tussen
de waterplassen; ik wil ze niet vertrappen, noch ook de
gouden hagedis verschrikken die zich uitrekt en pinkoogt
naar het licht.