Zangen van Bilitis

[p. 26]

De voorbijganger

Ik zat op een avond voor de deur van ons huis en een
jonge man kwam voorbij. En hij keek me aan en ik wendde
mijn hoofd af. En hij sprak me aan en ik antwoordde niet.

Hij wilde me naderen en ik greep een zeis die daar tegen
de muur stond en ik had hem het gelaat gespleten als hij mij
nog een stap genaderd was.

Dus deinsde hij terug en begon te lachen en hij blies langs
zijn hand in mijn richting en zei: ‘Ontvang deze kus’ En ik
schreeuwde! En ik schreide. Zozeer dat mijn moeder toe
kwam lopen.

Ongerust en denkend dat ik door een schorpioen gestoken
moest zijn. Ik schreide: ‘Hij heeft me gekust.’ En mijn
moeder kuste mij evenzo en nam mij in haar armen mee.