Alles zingt

liedjes en rijmpjes voor het kleine volkje

125. Het onverbeterlijke poesje.

Poesje, zeg, zit ge daar weer op den loer,

Eenzaam en stil onder 't hout?

'K weet wel, gij luistert bedaard naar 't gekoer

Van gindsche duif in het woud.

Poesje, die duif krijgt gij niet in uw' klauw!

Marsch, pak u schielijk van hier!

Kom, loop maar voort, want dat zoete gemauw,

Weet ge, vertrouw ik geen zier!

'T poesje ging heen, maar ze keerde terug;

Ras was ons duifje in haar' maag;

Vreeselijk danste de stok op haar' rug;

Maar och, hier baatte geen slaag!

[p. 127]

 

Duifjen is dood, en haar vriend'lijk gekoer

 

Klinkt thans niet meer door het woud;...

 

'T katje, dat slaag kreeg, ligt weer op den loer

 

Eenzaam en stil onder 't hout.