Gedichten

[p. 29]

['t Water, zei de vrouw, is om 't hart geslagen]

- ‘'t Water,’ zei de vrouw, ‘is om 't hart geslagen,’
't Water, de hydropsie, 't water kort en goed,
Dat 't buikje dik, de handen glimmen doet.
- Jong', zóoveel voêr niet te gelijk verdragen
Kon je? - Jong', dankie zeggen - alle dagen -
- Krom heerschap, was mijn ‘chocolaai’ niet zoet
Genoeg? - Hu, lach niet zoo - Huup, hou je goed.
Húupl ga je nu in eene mooier wagen?
Leukert - dat soepje, hè, maar eens gegeten:
Koolsoep, van stronkjes, door een buurvrouw, rijk,
Want, honger nooit, de mestvaalt opgesmeten -
Niet gaàr, je zei: wat hard - O, klein arm lijk,
Je wou hier lèggen - Wie had 't je gezeid:
Dat men in 't Gasthuis goed verzorregd leit.

16 Dec. 1892.

Ter gedachtenis van 't bocheltje W.H. gestorven in 't St. Elisabeth's Gasthuis te H.