Vaderlandsche historie. Deel 23

Het Oost-Ind. Schip Nyenburg afgeloopen.

De Maatschappy mogt zich over 't gelukkig heen en wedervaaren der Schepen verheugen. - Stoffe van schade, smert, moeite, en veel beweegenis, verschafte egter, het voorgevallene op het uitzeilend Schip Nyenburg, gevoerd door Schipper jacob ketel, in Bloeimaand des voorleden Jaars in Zee gestooken, en door een hoop Muitelingen vermeesterd. Zo veel zonderlings liep, in dit geval zamen, zo veel handelens hier te Lande, en by Vreemden, veroorzaakte 't zelve, dat het een kort verslag verdiene.

Naa eenige kleine ongeregeldheden kwam op 't onverwagtste, in 't holste van den nagt, den veertienden van Zomermaand, een hoop Volks op 't Halfdek met eene groote verwoedheid, schreeuwende Allons! Val aan! Slaa dood! Sta by, Duitsche. Broeders! Schoon 'er in dien eersten oploop geen onmiddelyk sneuvelde was het getal der Gekwetsten zestien, en de Onderstuurman doodlyk gewond. De Muitelingen maakten zich meester van 't

[p. 303]

Schip, door, naa veel mishandelings den Schipper, met de voornaamste Scheeps-Officieren, vast te zetten; allen Pardon beloovende, indien zy hun op eene vrye Plaats bragten, zo niet, dan hadden zy een oogenbliklyken dood te wagten. Meesters van 't geweer zynde zetten zy overal gewapende wagten uit: en beschikten op eene willekeurige wyze over spys en drank, tot de grootste ongeregeldheden uitspattende. Voorts lieten zy twee Kisten, één met Staaven Goud, en één met elf zakken Dukaaten, boven op 't halfdek haalen, en open maaken, vorderden te weeten of 'er meer Gelds aan boord was, roofden alles wat zy van waarde by byzondere Persoonen konden vinden, verdeelden de gekapte Goudstaven en Dukaaten. Onder de schriklykste bedreigingen, wegens den by hun verdagten koers, ontdekte men eindelyk Land, doch het Schip stiet, en twee- en- zestig Man begaven zich met de Boot en Schuit vlugtende naa Land. De overgebleevene Muiters klaadgen, onder gruwzaam zweeren en vloeken, dat hunne Kammeraats hun schelmagtig verlaaten hadden; doch stelden nieuwe Officieren aan, met rooven en plunderen voortgaande, terwyl zy op het weder vlotgeworden Schip drie Vaartuigen timmerden. In deezen staat bereikten zy, op den dertigsten van Oogstmaand, de Reede van Cajenne, waar zy, op 't onverwagtst, vonden, dat het ongeluk hun Schip bejegend bekend was-

[p. 304]

Te weeten met een der vervaardigde Vaartuigen waren acht Mannen den veertienden van boord gegaan, om aan eene ontdekte kust te zien of zy daar konden landen, en niet weder opgedaagd; deezen hadden. Cajenne bereikt. Hun ongebonden leevenswyze, en de oneenpaarigheid van hunne berigten, maakten hun verdagt: de Majoor van het Eiland liet ze vast zetten. Onder deeze Gevangenen bevonden zich twee Officiers van de Muitelingen, die, gehoord hebbende dat het Schip in 't Gezigt van Cajenne was, een Briefje schreeven, waar mede zy hunne Spitsbroedcrs kennis van hun toestand gaven, met aanraading om, op de ontvangst, het Schip in de lugt te laaten vliegen. Een Soldaat liet zich tot het bestellen van dit Briefje omkoopen, doch de Commandeur, eenigen onraad bespeurende, liet dien Brenger agterhaalen, en de Officieren des te vaster kluisteren. 's Anderen daags verscheen de Majoor, aan boord, met bevel dat de Duitschers het Schip moesten ruimen.