Vaderlandsche historie. Deel 23

Voorslag van Hamburg om een voornaam Handelhuis te helpen.

In 't laatst van Hooimaand, vernam men, dat het voornaam Handelhuis der Gebroederen de neufville te Amsterdam gezonken was, en met het zelve, eenige andere. De algemeene verbaazing over dat geheel onverwagt ongeval, sloeg een ieder daar toe betrekking hebbende, dermate ne-

[p. 234]

der, dat men verwaarloosde, zo den Bronader van 't zelve te ontdekken, als het onheil daar uitvoortgevloeid, op de gevoeglykste wyze, te herstellen. De maare van die den Koophandel noodlottige gebeurtenisse, kon niet verwylen naa de buitenlandsche Steden, over te vliegen. - Na Hamburg hadt men reeds geschreeven, dat men hier niet voorneemens was, het gemelde Huis te helpen: verbazend klonk die tyding de Handelaaren te dier Stede in de ooren: naardemaal men daar bezig was, met middelen uit te denken tot ondersteuning der wankelende Huizen van Koophandel. De voornaamste Kooplieden en Bankiers te Hamburg, lieten aan die van Amsterdam, een rondgaanden Brief afgaan, in welken zy, onder andere, schreeven ‘hoe zy zich onmogelyk konden verbeelden, dat zo veele lieden van oordeel tot dien stap konden komen, om dat voornaam Huis van Negotie te laaten vervallen; een stap, die, zekerlyk en zonder twyfel, geheel Europa in een poel van ongelukken moest dompelen; indien daar tegen geene middelen wierden in 't werk gesteld.’ In deezen zelfden Brief biddende, dat men het staande blyven van dat Huis wilde bezorgen, door 't zelve zo veel Gelds, als noodig zou bevonden worden, by te zetten, en die Handelaaren twee of drie Persoonen toe te voegen, op dat derzelver zaaken en verbintenissen vereffend, en aan een einde gebragt mogten worden, zonder een algemeen ver-

[p. 235]

val in den Handel te veroorzaaken; betuigende, dat zy geen oogenblik zouden verzuimen, om dit voorbeeld naa te volgen, en de wankelende Huizen te onderschraagen: ten slot 'er by voegende, ‘dat, zo men zulks te Amsterdam niet wilde doen, zy, schoon zy een aanzienlyk Lichaam van vermogende Kooplieden uitmaakten, egter, gezamenlyk voorgenomen hadden, hunne eigene Betaalingen op te schorten, zo lang als zy zulks goed en noodig zouden oordeelen, en dat zy zo min de Contraprotesten, die van hier zouden komen, als iets anders op de wereld, van wat natuur het ook zou mogen zyn, zouden betaalen; van welk besluit men niet zou afgaan, daar mogt van komen wat 'er van wilde.’