Vaderlandsche historie. Deel 23

Gestremd.

Toen het Vertoog, hier toe strekkende vervaardigd, en de Postboode om 't zelve na Londen over te brengen gereed was, ontving de Koning van Frankryk eene nadere Verklaaring van de Keizerin Koningin, die het aangaan eens Afzonderlyken Vredes, aan twee voorwaarden verbondt. Het in 't bezit houden van de Landen den Koning van Pruissen toebehoorende - en dat de Koning van Groot Brittanje, noch als Koning, noch als Keurvorst, den Koning van Pruissen met Manschap, of op ee-

[p. 161]

nige andere wyze zou ondersteunen, als mede dat zyne Groot Brittannische Majesteit op zich zou neemen, dat de Hanoversche, Hessische, Brunswyksche en de andere Hulpbenden, met den Keurvorst van Hanover in Verbintenis staande, zich niet zouden voegen by de Krygsmagt des Konings van Pruissen; verder dat Frankryk, van zyn kant, zich zou verbinden om geene hulpe, hoe genaamd, te bieden aan de Keizerin Koningin, met haare Bondgenooten. Zo redelyk en aanneemelyk als deeze Voorwaarden den Koning van Frankryk voorkwam, zo zeer verlangde hy den Koning van Engeland gereed te vinden, om dezelve te omhelzen. - Middelerwyl hadt de Fransche Staatsdienaar met den Heer pitt gesprooken van zekere Verbintenissen tusschen Frankryk en Spanje, betrekkelyk tot de geschillen van de laatstgemelde Kroon met Groot Brittanje; dit werd door dien Staatsdienaar, in den naam des Konings, op 't verst verworpen, als die niet zou gedoogen, dat de geschillen met Spanje, op eenigerlei wyze gemengd zouden worden, in den Vredehandel tusschen de twee Hoven; en verwagtte dat Frankryk zich nooit het regt zou aanmaatigen, om deel te neemen in de geschillen tusschen Spanje en Groot Brittanje: ook leverde hy hem, als geheel onaanneemelyk over, het voorgestelde met betrekking tot den Koning van Pruissen.

Het Vertoog van Frankryk, de voorslagen van Vergelyk behelzende, werd over-

[p. 162]

gegeeven, door Engeland beantwoord, en gevolgd van een nader ontvouwing des Franschen Hofs. De Heer bussy liet den Staatsdienaar pitt weeten, dat het Vertoog, Spanje betreffende, 't geen zyne Groot Brittannische Majesteit geweigerd hadt aan te neemen, geene bedreiging, noch het aanbod eener bemiddeling bevatte; dat, zo lang Spanje het goedkeurde, de Koning zyn Meester met zich zelven zou te raade gaan in 't geen de belangen dier Kroone betrof, ondanks de weigering eener Mogenheid, die zich daar tegen mogt verzetten. Dat Frankryk, het Pruissisch Grondgebied in Westphalen niet zou ruimen; en dat, wat het bystaan der Duitsche Bondgenooten aanbelangde, kon zyne Majesteit niet toestemmen om de onderlinge hulp tot het geeven van Manschap te bepaalen: dewyl, in dit geval, de gesteldheid der Legers, het voordeel geheel aan de zyde van Engelands Bondgenoot zou doen overslaan.

De Spaansche Afgezant ten Engelschen Hove, de Graaf defuentes, gaf den Heer pitt, uit naam zyns Konings, te verstaan, hoe deeze zich zeer verwonderde te hooren, dat het Berigtschrift van Frankryk stoorenis gebaard hadt, by zyne Groot Brittannische Majesteit, dat de Catholyke Koning, uit een beginzel van Menschlievenheid, allerzeerst verlangde den Vrede allerwegen hersteld te zien; en daarby, overtuigd dat zyne Groot Brittannische Majesteit met dezelve gevoelens vervuld was, hoopte, dat deeze, op een tyd, wanneer

[p. 163]

de rest van Europa het genot des Vredes zou geschonken worden, niet afkeerig zou weezen om een einde te maaken aan de geschillen met Spanje, eene Mogenheid, die aan Engeland zo veele blyken van Vriendschap gegeeven hadt.