Vaderlandsche historie. Deel 23

De Magistraat zegepraald op de Gemeente.

Doch de Magistraat wist dezelve meesterlyk te voorkomen, door daags te vooren drie zaaken te besluiten, Voor eerst schaften zy de Plegtige Keurpredicatie af; ten tweeden den Keurnooten Eed; en ten derden lieten zy door de Zeven hun trouw aankleevende en bevoorregte Leden der Meente, twee nieuwe Gemeenslieden kiezen, in stede der twee, die in den voorleden Jaare, wegens de zweevende Verschillen, niet in den Eed genomen waren. Geheel hadden zy de handen ruim, de verrigtingen op den Keurdag in den Jaare mdcclxi gingen naar wensch, de ge-

[p. 133]

maakte Naamlyst aan de Magistraat overgegeeven, en door dezelve by Ridderschap en Steden ingeleverd, kreeg daar eene gereede goedkeuring. - Geen wonder dat de Meerderheid der vergeete Meente, deeze nieuwigheden, strydig met de Grondwetten der Regeeringe, niet ongemerkt lieten doorgaan; doch zich deswegen in een vierde Tegenverklaaring, op 't ernstigste beklaagde by de Staaten van Overyssel. Hunne klagten werden in den wind geslaagen, en alle verdere pogingen hun belet, doordien de Gemagtigden van Kampen, ter Staatsvergaderinge een Voorstellieten doen, ‘dat voortaan geene Verzoekschriften, of Stukken van de protesteerende Leden uit de Gezwooren Gemeente, door den Voorzittenden Heer der Vergaderinge zouden aangenomen, ter leezinge voortgebragt; maar ongeleezen, weder te rug of uitgegeeven mogten worden,’ zy noemden dezelve aanstootlyk, oneerbiedig, nutloos, moeilykheden verwekkende zo voor hun Ed. Mogenden als hun Wel Ed. Groot Agtbaaren. De Staaten vonden goed dit Voorstel aan te neemen, en der Meerderheid van de Meente den weg van beklag op te delven.