selen konden voortspruiten. Alting voerde alle zwaarigheden aan, die hun van de zijde des volks bedreigden. Vianen bragt de moeilijkheid in het midden van de overmeestering van het Kasteel. Montfoort stelde alle de onheilen voor, welke bij mogelijkheid haare medestanders zouden kunnen treffen....
Nu kon Jacoba niet langer zich bedwingen, en barstte, terwijl de traanen met geweld uit haare oogen sprongen, in deeze woorden uit: - Ik moet dan tot het uiterste komen, en u op mijne knieën smeeken, u, die voorheen op een' wenk mijner oogen 't u eene eere zoudt gerekend hebben, den moeilijksten last uit te voeren: u moet ik smeeken, ondank.... maar mijn Borselen! gij zijt het waardig. -
De Bije kon egter deeze haare vernedering niet gedoogen - en zeide haar wederhoudende:
Ik zal voor het minst dan niet ondankbaar weezen. Zo niemand van deezen u vergezelt, ik zal u ten helper, ten vriend zijn. Ik zal eene bende verzamelen....
Nu reezen ook de overigen op, en zochten hunne verschooningen zo goed mogelijk te maaken; daar zij aan de Bije bij voorraad het mogelijk geluk eenigermaate benijdden, dat, bij het gelukken der poogingen, hem ten deele vallen zou.