Wat Limbörg heet en wèlt behawwe

[p. 37]

't Kruiske.

Blaank en zuver, oonbevlek
Lik nog veur hun oetgestrek
Gans d'n oonbekinde wereld
Wie 'n oonbesjreve blaad.
Allein 'nen ingel en e keend
Zien 't zuvere geweend,
Toch zal alles wat noe sjoen is
Aanders lieke, vreug of laat.

Vaan wàt heel de wereld veil
Krijg 'n eeder wel zien deil,
Zal zien deil ouch wèlle zeuke,
Da's veur eeder mins geliek.
Meh wat ouch de wereld brink,
Wat 't leve Uuch ouch sjink,
Es geer eur oonsjöld blijf bewaore
Kinderleef, daan zeet geer riek.

Eu es ins d'n ielend knip,
Wee daan mer 't sjus begrip
Heet vaan wat heer heet gekrege
Vaan zien awwers vreuger tied.
Blijf daan neet de boven op
Wat ze sjreve veur 're kop.
Laot 't kruiske in uuch wèrke!
Kinderleef! Raak 't noets kwiet!

[p. 38]

 

't Zien de gooi sôkkerbesjuute

 

Is 't keend geduip,

 

Es de priester door zie beije

 

Weer d'n duvel heet gestruip;

 

't Zien de kribkes mèt de Keersmes.

 

Noe en daan vernuijd

 

Es d'n tied soms t'raon geknaog heet

 

En te hel geduijd!