Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs (1941)

Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

(1941)–Harie Loontjens– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende



[pagina 70]
D'n ierste keuningskook. De zwarte keuning Baltazar Dee had 'ne zwarte knech, Dee trok mèt ziene keuning mèt Oet 't verre Ooste weg. Heer wis 't doel neet vaan de reis, Heer volgde zienen hier Dee spraok mer vaan 'n staar, e Keend, Altied mer kier op kier. Heer sjogkelde op de kemeel Zoong 'n eintoenig leed, En knawwelde get broed, 'n vijg, Verlangde miejer neet. De zwarte keuning Baltazar Mèt ziene zwarte knech Die troffe nog twie keuninge Ouch vaan hiel wied eweg, Die spraoke ouch euver 'n staar En vaan e Keuningskeend. De knech vaan keuning Baltazar Zweeg, wier heer waor geweend. Zie trokke same weijer noe Totdat de staar bleef stoon, Toen zaog d'n erme zwarte knech Ze nao 'ne stal ingoon.
[pagina 71]
Wie trökkaom keuning Baltazar Toen sjrôk d'n erme knech, Want krietend kaom heer oet de stal En truuste kôs heer slech. Meh wie de keuninge alle dreij Weer waore in hun tent, Toen heet heer vol nuijsjierigheid Ziech nao de stal gewend. Heer goong mèt kloppend hart d'r heer, Maakde de staldeur los, En zaog 'ne maan, 'n vrouw, e Keend, 'nen Ezel en 'nen os. De knech vaan keuning Baltazar, D'n erme zwarte knech, Dee voolt e groet gelök obbins En kôs dao neet mie weg. Heer zaog de sjoen kedoos dao stoon Die me had mètgebrach, Die hadde de dreij keuninge Aon 't Keend zien veui gelag. Dat Keend dat waor zoe fien, zoe sjoen, Dat maakde 't hart 'm werrem. Heer voolt de riekdom vaan 't gelök Al waor 't stelke errem.
[pagina 72]
De zwarte keuning Baltazar Dee had 'ne zwarte knech, En ouch dee zeukde e gesjink En gaof zie broed toen weg. Heer gaof 't aon d'n awwe maan Dee neven 't kribke stoond, Heer keek ins nao 't Moojerke Dat heer steeds sjoender voond. Heer gaof vaan zienen erremooi Umdat heer kôs de noed, En offerde es zie gesjink: Zie lèste tervebroed. De zwarte keuning Baltazar Mèt ziene zwarte knech Die trokke vaan oet Bethlehem 'n Tiedsje later weg. En euverweeg, 't waor woonderlik Waor noets te kort aon broed, Aon water waor wel ins gebrek, Meh 't broed kôs geine noed. En 't waor zoe fien, vol mèt sukaat, En lekker dat 't rook! Zoe gaof klein Zjeezeke es daank: D'n ierste keuningskook.

Vorige Volgende