Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 69]

Ze kaome mèt dreije.

Ze kaome mèt dreije

Vaan hiel wied eweg

Mèt knechte, mèt peerd en kemeele.

De weeg waor oonveilig,

De weeg waor zoe slech,

Meh dat alles kôs hun niks versjele.

Ze zeukde'ne Keuning,

Ze volgde Z'n staar

Aon d'n hiemel in 't Ooste versjene.

De weeg waor oonveilig

En ouch vol gevaar,

Meh de hoop in hun hart neet verdwene.

Ze voonte in 't stelke

Vaan rotse en hout

Slivvenhierke, dee lachde hun tege.

Ze offerde wierouk

En myrre en goud,

En beijde veur Zien höllep en zege.