Gids voor den eenvoudigen bijbellezer

[p. 165]

Gids voor den eenvoudigen bijbellezer.
Tweede gedeelte.

Hoofdst. I. - Titel van het Nieuwe Testament.

De benaming van Testament, welke men meer bijzonder aan het tweede gedeelte des Bijbels geeft, komt af van een Grieksch woord, dat eigentlijk verbond beteekent. Het is door Verbond vertaald in Hebr. 8:6-9 en 9:1; elders door Testament, in Matth. 26:28 en in Hebr. 9:15-17. De eerste Christenen namen dezen titel voor dit gedeelte der H. Schrift aan, omdat het de vrije beloften van Gods genadeverbond aan de berouwhebbende en geloovige zondaars herinnert, zijnde deze belofte bekrachtigd door den dood van Christus, als het slagtoffer voor der menschen zonden. Het is derhalve niet ongepast het Nieuwe Testament geheeten, vermits het die gewijde geschriften bevat, waarin de hemelsche erfenis den Christenen is toegezegd en verzegeld, als den in Jezus Christus aangenomen kinderen des almagtigen Gods (Hebr. 9:15-17).

De boeken van het Nieuwe Testament zijn ten getale van zeven-en-twintig, en worden gemeenlijk in drie klassen ver-

[p. 166]

deeld: historische, leerstellige en profetische. Tot de eerste klasse behooren de Evangeliën naar de beschrijving van Matthéus, Markus, Lukas en Johannes, benevens de Handelingen der Apostelen. De tweede bevat een-en-twintig Zendbrieven, door de Apostelen aan onderscheidene der eerste kerken en aan bijzondere Christenen gerigt. Het eenige profetische boek is de Apocalypsis of het boek der Openbaringen van Johannes.

De benaming evangelie wordt meer bijzonder toegekend aan de schriften der vier evangelisten, die het leven, de bediening, den dood en de opstanding van onzen Heer en Zaligmaker Jezus Christus beschreven hebben. Somwijlen wordt zij ook wel aan het geheele Nieuwe Testament gegeven. Het woord evangelie komt van twee Grieksche woorden af: eu, goed, en aggellô, ik verkondig. Het is de goede of blijde boodschap der zaligheid door Christus, op bevel van God aan alle schepselen verkondigd.