Wanneer er dan een man door eer en deugd uytsteekend,
By 't dolle grauw verschynt met kragt en nadruk spreekend,
Het zwygt, het luystert toe, en tot in 't hert geraekt,
Zyn razerny bedaert, den oproer is gestaekt.
Laet ons d'aloudheyd hooren spreeken, die haer de meesteresse van alles noemt. Zy kan den traegen de neerstigheyd inboezemen, den twyffelmoedigen de moeyelykste daeden doen onderneemen, en door haere donderende stem den booswicht tot bedenking trekken, doen vreezen en zidderen, en zy leyd den mensch, om zoo te zeggen, als geboeyd aen haere zegekoets, om haere alverwinnende magt, met den grootsten glans te doen uyttschitteren.
'T en is de schoonheyd van gelaet niet of gestalte, 't is de kragt der ziel en der spraek die den mensch den heer der wereld maekt, en boven alle andere schepselen verheft. 'T is door de welspreekendheyd, gelyk in den oorlog door de wapens, dat den mensch tot de overwinning geleyd word en zegepraelt. Zy doet beminnen het geene zy bemint, zy doet haeten het geene zy haet, en somtyds door overweldigende kragt goedkeuren iet, het welk met ryp overleg en doorgrondingditniet verdient.
V. En wat is er te verstaen door uytgalming (Declamatio).
A. De kunst der uytgalming bestaet in het uytspreeken van prosa of dichtstukken op eene Rythmische wys, gepaerd met eene gepaste beweeging der lichaems deelen en gelaetstrekken, door het gevoel daer in verwekt. Deeze kunst word hedendaegs in de gestigten van onderwys geleerd en in verscheydene maetschappyen uytgeoeffend, en de tooneelkunst plukt er de schoonste vrugten van. -