Den dichter bemint meer of min een slach van dichten. |
Den held eens treurspels mag geenen booswicht zyn: |
Het moet beweegen door schrik of medelyden, |
Den dichter moet de zeden der menschen wel kennen: |
Ook den aerd van verscheyden volkeren. |
Vergelyking van 't menschelyk leven aen sommige dieren. |
Al de speelders in 't eerste bedryf des treurspels, doen kennen. |
Het stuk moet in vier en twintig zieren eyndigen, of nog eerder. |
Den held moet een onveranderlyk kenmerk hebben. |
Oorsprong des treurspels, en voortgang tot onzen tyd. |
Het blyspel geeft eene schets van slegte zeden. |
Zyn onderwerp te kiezen by 't burgerlyk leven. |
Het mag een geheel verdichtsel zyn. |
Het hekeldicht moet scherssend, klugtig en bytende zyn. |
Het puntdicht zy kort en zinryk. |
Het herdersdicht moet bevallig en zagt zyn. |
Het klaegdicht moet verheven, nogtans niet hoogdraevend zyn. |
Het lofdicht moet zich als met arendsvleugelen verheffen. |
Het heldendicht moet grootsch en verheven zyn. |
En eene schets van groote en vroome daeden vertoonen. |
Homerus tot voorbeeld te kiezen. |
Het heldendicht is eene kunstige rede om de zeden te stigten. |
Eenen held alleen te verkiezen, die maer eene uytkomst betragt. |
Nog andere hoedanigheden, welke het moet hebben. |
De edelste en merkwaardigste daed van den held tot stoftekiezen. |
Een heldendicht mag geen verdichtsel zyn. |
Het moet eene zekere uytgebreydheyd bevatten. |