Liederen van Mechtildis van Lom en andere annuntiaten, voorafgegaan door de Transcedron-kroniek van Barbara de Put

⁺44. Een ander,

Dit kan gesonghen worden op de vose:
Een enghel wort gesonden etc. Nieu vose.

Minlijcken Godt verheven,
mijn pure liefde reijn,
o Een in drij, mijn leven,
die ick bemin alleen!

⁺Ick gaen som overweeghen,^183.
hoe ghij alles beschickt
en door wat wonder weghen
ghij den mensch tot u treckt.

Ach, ick heb ondervonden,
dat ghij u wisheijt vrij,
wonderlijck t'allen stonden,
getoont hebt oock aen mij!

+ hs. p. 318

+

183. Soms.

[p. 260]

 

Als ick u goetheijt dencke,

 

o hooghe Maiesteijt,

15

dunckt mij het hert te smilte

 

van lof en soeticheijt.

 

 

 

Ras wort ick dan getrocken,

 

o alderhoogste goet,

 

tot uwen lof te locken

20

alle u schepsels soet.

 

 

 

⁺En als ick met verheugden

 

peijs op d'eewigheijt fijn,

 

daer ick hoep naer geneughen

 

met u vereent te sijn,

 

 

25

soo wort met consolati

 

terstont vervuldt mijn siel!

 

Ick haeck in iubilati

 

naer u, mijn eenigh deel!

 

 

 

En als ick sien mijn daghe

30

vercort en U meer naer,

 

verlangh ick, roep en claghe:

 

O die ontbonden waer!

 

 

 

Bij U soeck ick te wesen

 

ut dit droef trannen dal,

35

die sijt mijn eenigh leven,

 

o mijnen Godt en al!

 

 

 

Bij U ick iubiliere,

 

op U alleen ick bouw,

 

door U ick triomphere,

40

o mijn eenigh betrouw!

 

 

 

⁺En niet en wil ick meere.

+ p. 320

+ p. 321

[p. 261]

 

in hemel noch in erdt,

 

dan U alleen, o heere,

 

d'alleen sijt minnensweert.^184.

 

 

45

Laet mij de doot dan smaecken,

 

die naer het leven leijdt;

 

mijn siel doet niet dan haecken,

 

soo langh sij noch verbeijdt.

 

 

 

Ras dan, mijnen beminde,

50

comt, treckt mijn siele blij

 

in u die sij ons Eijnde

 

en mijn eenigh verbeij.

 

 

 

Geloft, geeert moet wesen

55

Godts hooghste Maiesteijt,

 

met d'moeder Godts gepresen

 

in alle eewigheijt.

 

fin.

184. Die alleen minnenswaardig zijt.