Liederen van Mechtildis van Lom en andere annuntiaten, voorafgegaan door de Transcedron-kroniek van Barbara de Put

[p. 174]

⁺13. Ander liedeken.

Tcan gesongen Worden Op De Vose: Niro o schoonste van mijn geburen oft Wilder dan wilt

Op u, o Heere, rust mijn betrouwen,
weest mijnen helper hier in den noot
en laet mij niet vergaen of flauwen,
maer in mijn lijden bijstand doet.

⁺Ick heb, t'is waer, met seer veele sonden
dickwiels vergramt uwe maijesteijt;
daerom wil ick ut herten gronde
lijden, al ist nature leet.

Natur die valt mij soo seer rebelle,
soo herdt en steur als sij oijt vermagh,
sij brenght met haer seer veel gesellen
van klaghen, creunen, naght en dagh.

Sij maeckt dieckmael alsulcken getiere,
dat sij vervaert al de sinnen mijn.
Sij komt gesughten en getrure,
sou gern klaghen haer wee en pijn.

Sij weet het alsoo behent te maecken,^52.
soo dat men anders niet meijnen moght,
sij brocht te vooren rechte saecken:
anders heb ick daertoe gedoght.

Naturken wil ick heel gaen verpletten,
naer haer soo wil ick niet hooren meer.
Alleen sal ick seer nauw gaen letten
op den wille van mijnen Heer.

+ hs. p. 57

+ p. 58

52. Zo sluw aan te leggen.

[p. 175]

25

⁺Al gaen ick alle mijn pijnen mellen,^53.

 

al gaen ick klaghen al mijn verdriet,

 

al gaen ick t'altemael vertellen,

 

gheen mensch en kan mij helpen niet.

 

 

 

Sij seghen wel eens kee en achermen!

30

Anders en heb ick daer niet af.

 

Een weinigh moghen s'haer erbermen,

 

dat is het al voor mijn geklagh!

 

 

 

Och, of ick eens kost te recht geraecken

 

bij Jesus den alderliefsten mijn,

35

genieten sijn soete aenspracke,

 

dan sou vergaen mijn wee en pijn.

 

 

 

Wanneer dat ick hem mijn lijden klaghe

 

gheeft hij mij minlijck voor een antwoort:

 

Ghij moet lijden alle u daghen,

40

maer maeckt met mij een soet accort:

 

 

 

Alle de daghen, die ghij sult lijden,

 

sult ghij van hebben seer groot gewin;

 

maer die ghij sult sijn in verblijden,

 

sullen u weinigh brenghen in!

 

 

45

⁺Wilt ghij, o siel, mij opreght behaghen,

 

soo moet ghij sterven der sinnen doot

 

en gern het cruijs hier altijt draghen:

 

dat is t'leven der minnen soet.

 

 

 

Wel aen, naturken, ghij moet dan wieken

50

des lijdens baen moet ghij hier in gaen;

 

den gheest sal soecken los pracktiken^54.

 

om u listen te wederstaen.

+ p. 59

53. Melden, meedelen.

+ p. 60

54. Slimme middelen.

[p. 176]

 

Adieu nature, al valt ghij sturre

 

aen mijnen gheest, k'en vrager niet naer;

55

Godt sal mij helpen t'allen urre,

 

op Hem is al mijn hoepe clar.

 

fin.