Novellen en gedichten

[p. 86]

Het leven in vakken

De Horlogemaker

‘Ik doe mijn werk bedachtzaam:
geen heeft als ik den tijd.
Een klok blijft onverwacht staan -
dan slaat de eeuwigheid’.

De Journalist

Zijn stijl is staal of aller-teêrst:
van beursbericht tot kinderroover.
Hij weet het laatste nieuws het eerst
en schreef daar gisteren reeds over.

De Zeeman

Hij ziet soms dagen lang geen zee,
zooals hij thuis 't behang niet ziet;
als hij één dag zijn tuintje wiedt,
deinen de golven met hem mee.

De Tandarts

Niets wordt niet aangestoken,
wat wit is, is onecht.
Door boren onverdroten
komt men op pijn terecht.

De Glazenwasscher

Een spons en lap - en ruiten
als kruisen in 't gareel;
en Hij blijft altijd buiten
en ziet van binnen veel.

De Timmerman

Waar 't leéft, waar wordt gebouwd,
daar klopt zijn hart en 't hout,
daar ziet de Timmerman
van 't harde hout de vlam.

[p. 87]

 

De Groenteboer

 

Hangende tuinen van Semiramis,

 

hij kent ze niet, hij kent alleen zijn kweek:

 

gezin en winkel en zijn kar, die is

 

rijdende tuin van, laat ons zeggen, Sneek.

 

De Typiste

 

Haar handen dwar'len grillig

 

als vlinders boven bloemen;

 

acht uur werkt zij, gewillig:

 

zij hoort den Zondag zoemen.

 

De Boer

 

Het regent, maar hij zaait

 

het koren sinds den morgen.

 

De zon brandt en hij maait

 

zijn zegen en zijn zorgen.

 

De Telefoniste

 

Dit kan doen denken aan mystiek,

 

want zij hoort aldoor stemmen,

 

doch 't zijn de banden met 't publiek,

 

die om haar hoofdje knellen.

 

De Deurwaarder

 

Voor wie bezit: een lichtend baken

 

bij 't koersen naar verhoogde waarden;

 

voor de anderen een god der wrake,

 

want elke schuld wreekt hij op aarde.

 

De Kapper

 

Een pessimist: de hand in 't haar,

 

een optimist: een geurentapper.

 

Een lok-stem buigt zich over haar...

 

Een kop, een coupe, een keep, een Kapper.

[p. 88]

 

De Apotheker

 

Na een studie van zeven, acht jaren

 

verkoopt hij drankjes en drop

 

en poeders, die ons vooralsnog sparen:

 

gaan we toch dood, dan heeft híj de strop.

 

De Clown

 

Een muts. In 't meel een muil: een clown.

 

Hij buitelt tot hij denkt. Dan staat er

 

een domme en rol-ronde faun,

 

schichtig voor ons geschater.

 

De Controleur bij de Belastingen

 

Hij heeft de fout door en de list,

 

zijn leven lang zich niet vergist.

 

Maar 's nachts droomt hij soms moedeloos.

 

toen ik dit vak uitkoos...?

 

 

 

Eric van der Steen