Novellen en gedichten

[p. 76]

Dood van den piraat

voor Koos Schuur

Men heeft hem in een zak genaaid
en driemaal om den mast gedragen;
het scheepsvolk zag het, diep verslagen,
de steek van één was afgewaaid.

De stuurman gromde 't afscheidswoord
al kauwend op een pruim tabak;
toen tilde men het bloedig pak
en wierp 't in Gods naam over boord.

De zwaarte van het kort mortier,
dat met het lijk was meegegaan,
deed het stram in de houding staan
in 't laag gewas van bodemwier.

Rondom de plek waar hij nu staat
poetsen de visschen in de scholen
hun schubben, en zien onverholen
misprijzend hoe het lijk vergaat.

Eddy Evenhuis