Novellen en gedichten

[p. 18]

Daar viel een ster

De dood was nu wel zeer nabij,
het was maar drie, vier deuren ver,
daar viel en floot een zwarte ster,
een vuurvonk, en het was voorbij.

De ouders zagen zich verdwaasd
door pijn en sluimring overmand,
maar in zijn kinderledikant
zat baby-lief en zong verbaasd

en speelde met de rose schelp
van opoe's grijze hoofd gerukt:
Zij had nog nooit een bloem geplukt
die zóó van bloei was overstelpt.

Een zware bloei, de dood nabij,
het was maar drie, vier deuren ver,
daar viel en floot een zwarte ster,
een vuurvonk, en het was voorbij.

Gerard den Brabander