Den gheestelycken Orpheus

[p. 40]

Liedeken van de vijf droevighe Misterien des Alderheylighsten Roosen-kransch, welcke ick geene betere plaets en heb konnen gegeven als hier,

Soo wy dese wel bedencken,

Sal ons hier geen lijden krencken

Denckt dan gansch met u gemoet,

Altijdt op den Roosen Hoet:

Stemme: {By Bethleem is den All’ gebaert in eenen stall’, Oft
{Seght my waer wildy heen, bedroefde Magdaleen.

⁺1. Comt Mensch uyt d’aertsche stoff, en tredt nu inden hoff,
Des Berghs van Oliveten!
Daer bidt des Hemelsch Loff, dat al u sonden groff,
Godt Vader wil vergeten, in bloedich sweet geseten,
⁺Sijn Sone seer bedroeft // Wat smert Godts Moeder proeft.
Als hy van ‘t quaet geboeft,
Noch wierdt gesmeten.

+ Bedinge onses Salichmaekers in ‘t Hofken van Oliveren het eerste Mijsteri.

+ Luc. cap. 22.

[p. 41]

 

2. Siet Iesum voor u staen // die ons door soet vermaen⁺

 

Ontbinden komt van sonden,⁺

 

Merckt nu o Mensch eens aen // Hoe datse op hem slaen!

 

Als gansch verwoede honden // Sijn lichaem heel doorwonden,⁺

 

Och lieve Moeder soet // Dit groote smert u doet,⁺

 

Dat ghy in ‘t dierbaer bloet,

 

Hem siet verslonden.⁺

 

3. Siet Dochters van Syon // V Coninck Salomon

 

Met scherpe doorens kroone,

 

Is dit den willecom // van uwen Bruydegom?⁺

 

Gestelt met riet ten thoone // Die u den schepter schoone,⁺

 

Eens gaff met groote macht // wordt nu als sot veracht,⁺

 

O Moeder stiert ons klacht!⁺

 

Tot Godt u Soone.

 

4. Siet hoe sijn Cruysch op-nam // En tot de slachtbanck quam!⁺

 

Godts Soon geheel besweken,

 

Als een onnoosel Lam // Saechtmoedigh ende tam,⁺

 

Wordt hy daer sonder spreken // Gesleypt door Cedrons beke⁺

 

Geeft Moeder my genae // dat ick hem tegen ga,

 

En met Veronica

 

Doet tranen leken.

+ De Geesselinge het 2. Mysteri

+ Ioan. c. 19.

+ Psal. 21.

+ Isa. c. 53.

+ De Crooninghe met doornen, het 3. Misteri.

+ Can. c. 5.

+ Matth. c. 27.

+ Genes. c. 49.

+ Thren. c. 3.

+ Cruysdraginge het 4. Misteri.

+ Ier. c. 11.

+ Ps. 109.

[p. 42]

 

⁺5. O Moeder die belaen // Hebt onder ‘t Cruysch gestaen!

 

⁺Met droefheyt heel bevangen,

 

Daer hem u Soon hier aen // Seer wreedlijck liet slaen,

 

En ghy met wee saeght hanghen // Met traenen op u wangen,

 

Och hoe was door u hert // Vol bitterheyt en smert,

 

⁺Als doen soo menich sweert,

 

Met pijn gegangen.

Een ander Liedeken tot die Alderheylichste lichste, endebedruckste Maghet ende Moeder Godts Maria, door wiens gebenedijde Ziele dat sweerdt des droefheyts soo menichvuldelijck gepasseert is: want voorwaerL ghelijck sy is ghebenedydt boven alle vrouwen, soo en konnen wy oock niet min bekennen, dat sy niet alleen bedroeft en is gheweest boven alle vrouwen, maer boven alle menschen, die immer de werelt gesien oft betreden hebben, ofte noch sien ende bestreden sullen.

+ De Cruyssinge het 5. Misteri

+ Ioan. c. 19.

+ Luc. c. 2.

Stemme: {Plaude latabunda tellus, ofte
{Dormis Fili.

1. O Maria Iesu Moeder!
Ghy die voor ons zijt belaen,
En met onsen lieven broeder,
⁺Hier hebt onder ‘t Cruys gestaen,

+ Ioan. c. 19.

[p. 43]

 

Wilt ons leeren nu bekeeren,

 

Door het lijden Christi hier,

 

Laet ons draghen met behagen,

 

In ons hert sijn minne vier.

 

2. Doet ons nu met u beweenen,

 

Oock sijn bitter lijden groot,

 

En ons herten, laet van steenen,

 

Nu niet langer blijven doodt;

 

Maer verwecken, tot u trecken,

 

Met een levendigh gemoet,

 

Om in seden, naer de reden,

 

Soo te volgen Iesum soet.

 

3. Hy quam om ons te verblijden,

 

Hy quam sterven onse doodt,

 

En door lijden ons bevrijden,

 

Ons geluck brocht hem in noodt,

 

Laet sijn tranen ons vermanen

 

En doen weenen soo altijdt:

 

Want hy ‘t leven eens sal geven,

 

Die sijn lijden hier bekrydt.