Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten

[p. 459]

Singers. Dewijl ik besig was UL. myne Gesangen gemeen te maken, quam my dit volgende ter handen, van een Dochtertje onlangs in Holland overleden, weynig voor haar dood gemaackt: Dat ick UL. heb willen mede-deelen tot een na latinge van haar, wiens gedagtenis (hoe jong sy oock was) by ons in een segen is. Om nedrig alle goed te verwagten van Hem die dickwils (dewyl Verstandigen met al haar geleerdheyd hol en ydel blyven) Syn Hooge Wysheyd den kinderen openbaard volgens Matth. 11:25. 1. Cor. 1: 26,27,28. Op dat geen vleesch en soude roemen voor Hem. Ibid. vers 29.

's Heeren Heerlijckheyds Loff.

Op de Wys van den 6. Psalm. Wilt my niet straffen Heere.

I.

O Opper-wesig Heere!
Hoe schoon is het verkeren

Met u in 's Hemels Hoff;

Hoe schoon is u gesigte,
Vol Hemels Sonne-ligte!

Hoe weerdig zijt gy loff!

II.

O hoogverheven Koning!
O Rotzsteen tot mijn woning!

Der Heyerscharen Heer.

O Wesen aller wesen!
Hoe seer zijt gy te vresen!

Seer groot is uw's Naams eer.

III.

Iehova ligt en leven!
Iehova hooch-verheven!

[p. 460]

 

Iehova sielen rust!

 

O hoe oneyndich heerlijck

 

Hoe schoon en hoe begeerlijck

 

Zijt gy mijn rust en lust.

 

IV.

 

Oneyndig hoog verheven!

 

Oneyndig salic leven!

 

O Rustelose Rust!

 

Ia daer u glans komt schijnen,

 

Daar moet de siel verdwijnen,

 

In u als gy haar kust.

 

V.

 

O Heer ick staa verlegen

 

Wat loff dat ick sal geven

 

U groote Majesteyt;

 

Om eenigsins met stucken,

 

Soo iet wat uyt te drucken,

 

Van uwe weerdigheyd.

 

VI.

 

O kond' ick eens uytgalmen

 

U loff door Lied of Psalmen

 

Tot grootheyd van u eer;

 

Maar ach! mijn ligt! mijn leven!

 

Wat loff sal ick u geven?

 

O groot oneyndig Heer!

 

VII.

 

Veel naarder staat mijn sincken,

 

In d'Oceaan verdrincken,

 

Van Gods verwondering;

 

Dan dat ick uwe naame

 

Sou konnen loff berame

 

Hoog boven alle ding.

 

VIII.

 

O algenoeghsaam heerlijck!

 

Hoe schoon, lief en begeerlijck,

 

Verheven Majesteyt!

[p. 461]

 

Ick vind' begin noch ende

 

Waar dat mijn siel sig wende,

 

't Blijft al oneyndigheyd.

 

IX.

 

O weerdig schone Heere!

 

U toekomst grootheyd, eere,

 

Loff, glory, liefd' en roem.

 

Ach Heer! gy treckt mijn sinnen

 

Siel lichaam in u binnen

 

In 't Goddelijck Heyligdom.

 

X.

 

Wat doet gy daar al dalen

 

Veel heerlijk' schone stralen

 

Van uw aangesigt schoon!

 

Hoog herelijck verheven,

 

Sie ick u daar, mijn leven,

 

Op u Majesteyts Throon.

 

XI.

 

Uw schoonheyd doet my sincken

 

Als of ick sou verdrincken

 

In dat heerlijck gesigt:

 

O Salig! Salig sincken!

 

O Salig te verdrincken

 

In 't eeuwig salig Ligt!

 

XII.

 

Hoe veylig is dat rusten

 

In u door siels wellusten?

 

Hoe smaeckelijck is uw wijn?

 

Gy maackt mijn siele droncken

 

Door liefde soo beschoncken

 

In t' Wijn-Huys-liefde-wijn.

 

XIII.

 

O heylig vrolijck droncken!

 

Soo veylich ingeschoncken

 

Der salicheden Zee!

 

Lief lieflijck sterven leven!

[p. 462]

 

Siel, lichaam soo te geven

 

In d'ongegronde Zee.

 

XIV.

 

Leeft, leeft dan Koning levet!

 

En in en door my swevet,

 

Ey dood al wat my smert:

 

Door Iesus offerhande

 

Door Iesus liefde bande,

 

O Herte van mijn hert!

 

XV.

 

O looft hem Iesus Scharen!

 

Oneyndig wilt verklaren

 

Sijn groote Majesteyt.

 

En gy mijn siele dringet

 

In hem, en met haar singet

 

Hem loff in eeuwicheyd.